Stany duchowe - pocieszenie i strapienie

[21:44] ksiadz_na_czacie11: to prosić o nią
[21:44] alla86: ks11, czy to prawda, że jak jesteśmy strapieni, to możemy powierzyć Bogu swój ból i smutek??
[21:44] ksiadz_na_czacie11: Alla, i o to właśnie idzie:)
[21:45] alla86: czyli wszystko jasne :)
[21:45] Ines: i jak powierzymy, to co? nagle wszystko pryśnie, jak bańka mydlana
[21:45] ksiadz_na_czacie11: żeby się zgodzić na ten trudny, ale Boży sposób zbawiania, "jeśli kto chce iść za Mną... niech weźmie krzyż swój i niech Mnie naśladuje"
[21:45] alla86: nie nagle... do wszystkiego potrzeba czasu
[21:45] anulatek: zazwyczaj pryska znienacka
[21:46] anulatek: i okazuje się, że znowu nie było to
[21:46] alla86: dziewczyny, skąd w was tyle smutku i braku wiary?
[21:46] ksiadz_na_czacie11: nie pryśnie, ale wtedy nasze ciężary stają się Jego, w końcu "On wziął na siebie nasze słabości"
[21:46] anulatek: pryśnie, wiem to z doświadczenia
[21:47] Ines: dlaczego smutku, raczej realizmu....
[21:47] alla86: Bóg nas umiłował
[21:47] alla86: On pomaga nam iść przez życie
[21:47] ksiadz_na_czacie11: Bóg jeśli dopuszcza na nas strapienia, to jedynie po to, aby nas do Siebie przyciągnąć
[21:47] Ines: nasze życie to sinusoida, ale jeśli ta linia ciągnie się długo pod kreską, to nie tak łatwo zaufać (szczególnie Bogu), znaleźć sens i nadzieję
[21:48] alla86: zaproście Jezusa do swojego serca i pozwólcie mu działać
[21:48] ksiadz_na_czacie11: a my szukamy częściej sposobów (technik) wyjścia niż samego Boga
[21:48] Ines: a On sam rozwiąże nasze problemy... :) tak to wierzyłam, jak byłam nastolatką
[21:49] alla86: ines, On nic za nas nie zrobi, może nam jedynie pomóc
[21:49] Lars: techniki wyjścia z problemów nie są złe - z tym, że same są tylko protezą - Bóg może sprawić, że zrozumiemy, skąd te strapienia :)
[21:49] anulatek: co z tego, że zaprosimy, a i tak po jakimś czasie jest tak, jak jest
[21:49] Ines: a jak nam może pomóc?
[21:49] ksiadz_na_czacie11: wiecie, czasem to aż widać, jak jesteśmy bardziej wpatrzeni w siebie, we własne odczucia niż w Boga, szukajmy bardziej Jego, a wtedy wszystko się nam rozjaśni, będziemy wiedzieli, jak przeżywać to, co trudne
[21:50] alla86: w Bogu nadzieja, ufność, On jest prawdą, radością i smutkiem
[21:50] Lars: smutkiem?
[21:50] donia: heh, te wywody takie mądre, a jak to będzie po ludzku tak po naszemu
[21:50] sami99: Bóg jest jedynym naszym wsparciem
[21:50] ksiadz_na_czacie11: Ines, to może czas zaufać na nowo jak dziecko:)
[21:50] Ines: czyli być cichym i pokornym, a inni nam będą dokopywać...
[21:50] anulatek: już nawet dzieci nie są ufne
[21:50] Lars: Ines, nie :) trzeba być sobą i znaleźć swoją drogę i nią iść :)
[21:51] alla86: dzieci są najbardziej szczere, otwarte i ufne
[21:51] alla86: i to w nich najpiękniejsze
[21:51] anulatek: to zmieniło się już, tak było kiedyś
[21:51] alla86: jest i było
[21:51] Ines: chyba mówimy tu o 2-3-latku, bo 5 to łazi już swoimi ścieżkami
[21:51] Ines: i ufny nie jest
[21:51] alla86: więc zaufaj jak 2-latek
[21:52] alla86: jak dziecko kocha bezgranicznie
[21:52] donia: Ala, ale większości przeszkadza bagaż życiowy
[21:52] ksiadz_na_czacie11: wiecie co, tak się zastanawiam: skąd takie czarnowidztwo? skąd tyle goryczy? ano właśnie stąd, że dbamy o swój własny interes i chcielibyśmy, by wszystko było miło, łatwo i przyjemnie. A GDZIE W TYM WSZYSTKIM PAN BÓG?
[21:53] ksiadz_na_czacie11: A GDZIE MIEJSCE NA PRZYJĘCIE KRZYŻA, BEZ KTÓREGO NIE MA ZMARTWYCHWSTANIA?
[21:53] alla86: ks11, dopóki się nie pokocha Boga i nie dozna jego miłości, nie da się zrozumieć Jego...
[21:53] Ines: właśnie jest, tylko nie wybielajmy rzeczywistości... bo często piszemy, jak to ufamy P. Bogu, a w praktyce to hoho
[21:53] Luiza: ksiądz, to co chcemy, nie pokrywa się z tym, co mamy, dlatego chcemy to, co chcemy, źle, że chcemy?
[21:53] ksiadz_na_czacie11: Ines, no właśnie...
[21:53] alla86: ja kiedyś myślałam tak, jak dziewczyny... ale w końcu zrozumiałam wszystko
[21:54] ksiadz_na_czacie11: Luiza, sama napisałaś, że to, że "ja chcę" wcale nie równa się "Bóg chce"
[21:54] Ines: wiesz, a ja odwrotnie ...i że wiara to nie uczucia... emocje...
[21:54] anulatek: ja kiedyś też tak myślałam, ale niestety...
[21:54] Luiza: tak, ale mój instynkt broni się przed bólem, to chyba naturalne, że nie życzę sobie bólu
[21:54] faustyna: Ines, pomyśl jakby wyglądał świat, gdyby spełniały się zachcianki każdego człowieka
[21:54] alla86: to, co piszecie to jest bunt
[21:55] alla86: każdy chce, żeby było pięknie, ale nic nie robi
[21:55] alla86: tylko mówi, że to wina Boga
[21:55] anulatek: ale niestety wszystko pozmieniało się
[21:55] ksiadz_na_czacie11: Luiza, oczywiste, ale ucieczka przed cierpieniem nie może być całkowitym pozbyciem się go, trzeba się zgodzić na nie
[21:55] Ines: myślę, że na początku ciekawie, a potem tzw. chaos ...niekoniecznie twórczy...
[21:56] Ines: odp. dla faustyny
[21:56] ksiadz_na_czacie11: ktoś kiedyś fajnie powiedział: "jak się szuka Chrystusa bez krzyża, to się znajdzie sam krzyż, ale bez Chrystusa"
[21:56] Lars: cierpienie jest złe - można jedynie je dobrze wykorzystać
[21:56] Luiza: jak przeżywać ból?
[21:57] ksiadz_na_czacie11: Luiza, z Chrystusem i w Nim, nigdzie indziej sensu nie ma
[21:57] Lars: Luiza - leczyć / a ból duchowy, zamieniać w moc :)
[21:58] Ines: gorzej jeśli ten ból jest tak duży, że nie możemy się z niego podnieść
[21:58] alla86: najważniejsze, żeby pocieszenie i strapienie zbliżało nas do Boga
[21:58] Luiza: teoretycznie ładna rada
[21:58] Lars: Luiza, moc w słabości się doskonali :)
[21:58] Ines: wtedy ta moc działa przeciw nam...
[21:58] ksiadz_na_czacie11: Ines, jak człowiek zostaje sam, odwracając się od Boga, to rzeczywiście ma problem
[21:59] alla86: wtedy musisz odnaleźć właściwą drogę i zastanowić się, co było tego powodem
[21:59] anulatek: ale czasami może to wszystko obrócić się przeciwko nam
[21:59] Lars: Luiza, rada jest dobra, trudniej ją zrealizować - ale wszystko się da, jak się od tego nie ucieka
[21:59] ksiadz_na_czacie11: Anulatek, owszem, ale tylko wtedy, gdy sami próbujemy kombinować, a nie ufamy