Granice wątpliwości

[21:26] ksiadz_na_czacie2: Lector unius libri, z przekąsem mawiali starożytni rzymianie ;)
[21:27] majim: to zależy, o jakim punkcie mowa...
[21:27] majim: niektóre są fajne
[21:27] ksiadz_na_czacie2: majim, punkcik, w znaczeniu wielkiego ograniczenia i ducha i intelektu
[21:27] Palolina: Jeśli jest to zdanie ks.2, to na pewno można się na nim opierać - jest prawdziwe :)
[21:27] ksiadz_na_czacie2: Nie zawsze :P
[21:27] Lars: nie są niewolnikami bibliotek, ks2? :)
[21:27] majim: ks2, uff... na szczęście ja nie mam ograniczeń :P jestem otwarta...
[21:28] majim: na wszelkie opinie
[21:28] ksiadz_na_czacie2: No tak, ale dochodzimy do konkretnej sytuacji. Wątpliwość a autorytet Boga
[21:28] ksiadz_na_czacie2: Bo to jest punkt newralgiczny
[21:28] AIDG: Czytaliście Fides et ratio? Tam ta kwestia jest pięknie zobrazowana. Pewność wiedzy i wątpiliwość w wierze wzajemnie się uzupełniają. Racjonalizacja wiary jest błędem, ale również fileizm wiedzy jest błędem. Więc wracamy do Arystotelesa - ZŁOTY ŚRODEK.
[21:28] ksiadz_na_czacie2: :)
[21:29] Lars: AIDG, nic tak nie szkodzi religii jak nauka, ale też nic tak jej nie pomaga :))
[21:29] ksiadz_na_czacie2: Chodzi mi o konkretną sytuację, gdy wątpiąc, odrzucamy przykazania. Czyli jak Palolina napisała, siebie kreujemy na bogów
[21:29] AIDG: Piotr mówił, że wiarę należy uzasadniać.
[21:30] AIDG: Cała apologetyka na tym jest zbudowana
[21:30] Daw0: ale to chyba zwątpienie jest już wtedy
[21:30] angie: to jest już wątpliwość zgubna
[21:30] Lars: wiarę należy wzmacniać
[21:30] majim: Lars, jak można wzmocnić wiarę? albo się wierzy albo nie...
[21:30] Lars: Majim - można - uczynkami - wierzymy w to, co czynimy i czynimy to, w co wierzymy :))
[21:30] majim: Lars, hmm... myślałam, że chodzi ci o wiarę w Boga... więc raczej w Jego "uczynki"
[21:30] ksiadz_na_czacie2: No, ale czym jest to uzasadnienie wiary?
[21:30] Lars: Majim - wiara bez uczynków jest martwa :))
[21:30] Lars: uzasadnieniem wiary jest czyn
[21:30] AIDG: Piotr mówił o uzasadnieniu w swoim liście, ale to nie przeszkadza, wręcz przeciwnie, uzasadniając ją wzmacniamy.
[21:30] Palolina: No chyba mówi to o tym, że nie mamy pojęcia, Kim jest Bóg
[21:31] ksiadz_na_czacie2: Męczennik starożytnego Kościoła, św. Polikarp, uzasadniał swoją wiarę tym, że Jezus nigdy go nie oszukał, nie zawiódł, nie zdradził.....
[21:32] ksiadz_na_czacie2: I dlatego nie mógł się Go zaprzeć
[21:32] AIDG: To ks tego nie wie?
[21:32] AIDG: ks. To ma być "kij w mrowisko"?
[21:32] AIDG: wystarczy poczytać komentarze do listu Piotra
[21:32] ksiadz_na_czacie2: AIDG, daj te piotrowe argumenty :)
[21:32] Palolina: ale jak się w życiu nie czuje Chrystusa, to jak można mówić, że Chrystus zdradził lub nie?
[21:32] angie: ale czy Jezus może nas zdradzić?
[21:32] Lars: nie tylko on, ks2 - wszyscy święci - dokładnie tak czynili i tak żyli
[21:32] megi: a Hiob czym mógłby uzasadniać swoją wiarę?
[21:32] AIDG: Męczennicy dają świadectwo wiary, a nie jej uzasadnienie
[21:33] AIDG: Encyklopedia PWN mówi, co to jest uzasadnienie
[21:33] Lars: megi - Hiob stracił wszystko - poza wiarą
[21:33] Palolina: hm... często swoją wiarę można zgłębić, przyglądając się historii, jaką z nami robi Bóg
[21:33] ksiadz_na_czacie2: AIDG, ale ja piszę, jak swoje świadectwo uzasadniał
[21:33] ksiadz_na_czacie2: czyli jak uzasadniał swoją wiarę
[21:34] ksiadz_na_czacie2: Konkretna sytuacja. Wrzuć odrobinę kadzidła przed bożkiem, będziesz żył. A on uzasadnia, dlaczego tego nie może zrobić
[21:34] ksiadz_na_czacie2: Nie podejrzewam Polikarpa o to, by patrząc na męczeństwo swoich współbraci nie miał wątpliwości.....
[21:34] AIDG: ks., nie popełniasz błędu fideizmu?
[21:34] ksiadz_na_czacie2: AIDG, staram się odnaleźć w sytuacji Polikarpa
[21:34] barcelonka: Pytanie za 100 pkt do Ks: czy wątpienie w naukę Kościoła rozpatruje się w kategorii grzechu?
[21:35] ksiadz_na_czacie2: barcelonka, pytanie szerokie jak co najmniej dwa oceany razem wzięte
[21:35] Lars: pewnie i wątpliwości miał Abraham - przez te najtrudniejsze w swoim życiu trzy dni kiedy szedł - składać ofiarę z Izaaka
[21:36] Palolina: Lars - i szybciej nawet - jak miał syna z Hagar
[21:36] Lars: tamten syn - był poza obietnicą - to syn niewolnicy Sary
[21:36] Palolina: Ale wynik kombinowania Abrahama, bo nie uwierzył, że Sara może urodzić
[21:36] Daw0: ale to jest właśnie to
[21:36] Daw0: wszyscy mieli wątpliwości, ale pomimo to wypełniali wolę Boga
[21:36] Daw0: a czasami może być tak, że mając wątpliwości, przestajemy tę wolę wypełniać
[21:36] ksiadz_na_czacie2: I nie tylko. Bo z tego, co wiemy, matka Teresa miała podobne przeżycia
[21:37] ksiadz_na_czacie2: Daw0, czyli wracamy do jednego punktu naszej rozmowy
[21:37] ksiadz_na_czacie2: Autorytet a wątpliwość
[21:37] Palolina: No to co robić z wątpliwosciami poza modlitwą?
[21:37] AIDG: Pisałem wcześniej, i uważam, że wątpliwości są czymś naturalnym i normalnym, ale mogą one motywować do pogłębienia wiedzy, do świadectwa, albo też przez grzechy, np. lenistwa, do odejścia od Kościoła
[21:38] Lars: Palolinko - szukać ich uspokojenia - przynajmniej w jednym temacie - szukając odpowiedzi - i tak będzie z pewnością do koca życia :)) co nie jest pozbawione sensu - bo wątpliwości nakazują szukanie
[21:38] Daw0: czyli jest tak, że ważne jest rozwiązanie wątpliwości
[21:38] ksiadz_na_czacie2: No właśnie, to jest ten najbardziej interesujący punkt. Co zrobić, by przez wątpliwości nie odejść?
[21:38] Lars: odejść można jak syn marnotrawny – ważne, by wrócić :))
[21:38] wielki_czarny_pies: zaufać, że Bóg/ KK ma rację, a potem szukać odpowiedzi...
[21:39] Palolina: mówić o nich, nie szukać samemu, a przede wszystkim ufać Kościołowi, bo Chrystus obiecał, że bramy piekielne Go nie przemogą
[21:39] barcelonka: w takim razie uściślę do rozmiaru stawu z jednym żółwiem: 1. czy grzechem jest wątpienie w naukę Kościoła dot. stosowania środków antykoncepcyjnych (oczywiście nie-aborcyjnych)
[21:39] Daw0: Barceonka, a wiesz, ile tak naprawdę jest środkami aborcyjnymi?