Prekursorki misyjnej współpracy

Wszystkie trzy żyły w okresie wielkiego przebudzenia misyjnego w dziewiętnastym wieku i na początku dwudziestego. Dwie z nich znały się osobiście. Pozostawiły dzieła współpracy misyjnej o zasięgu światowym.

Jeanne Bigard urodziła się w 1859 r. w Normandii w arystokratycznej francuskiej rodzinie. Po tragicznej śmierci ojca i brata Jeanne razem z matką poświęciły się wspieraniu misji. Rozpoczęły od korespondencji z misjonarzami. Listy z misji publikowały, by przekazywane z rąk do rąk wzbudzały misyjne powołania i pomoc misjom, przygotowywały bieliznę i szaty liturgiczne dla misjonarzy, wspierały budowę kościoła w Kyoto. Współpracując z księżmi z Misji Zagranicznych w Paryżu znały sytuację Kościoła w Japonii, Korei, Chinach i Wietnamie.

Dnia 1 czerwca 1889 r. otrzymały list od biskupa Cousin, z Nagasaki. Pisał o trudnościach w przyjęciu nowych seminarzystów z powodu braku pieniędzy i prosił je o pomoc. Jeanne podjęła propozycję biskupa jako życiowe powołanie. Panie Bigard maksymalnie ograniczyły swoje wydatki, odprawiły służbę, zmieniły stroje na bardziej proste, a zaoszczędzone pieniądze przekazywały na kształcenie seminarzystów. Z czasem zaczęły kwestować objeżdżając całą Francję. Pierwszym sposobem pomocy było fundowanie stypendiów tubylczym seminarzystom i przygotowanie „wyprawki” dla nowo wyświęconego tubylczego kapłana.

W 1891 r. biskup Zaleski, delegat apostolski w Indiach zwrócił się z prośbą do pań Bigard, by pomogły w założeniu seminarium w Kandy na Cejlonie. Z okazji otwarcia tego seminarium w 1893 r. Leon XIII  napisał List apostolski Ad extremas Orientis, w którym wyraził oficjalne poparcie dla Dzieła. Nazwano go Dziełem św. Piotra Apostoła, ponieważ był on patronem seminarium w Kandy.

Po śmierci matki w 1904 r. Jeanne zaproszona przez Marię Teresę Ledóchowską udała się do Rzymu. Została przyjęta na prywatnej audiencji u Piusa X. Przedstawiła aktualny stan Dzieła  i otrzymała jego kościelnego opiekuna w osobie Kard. Vives Y Tuto.

Po powrocie sprzedała wszystko co posiadała i całą fortunę ulokowała w banku we Fryburgu na koncie Dzieła. Jego administrację  przekazała siostrom Franciszkankom Misjonarkom Maryi. Zmarła 1934 r.

W 1920 r. administracja Dzieła została przekazana Kongregacji Rozkrzewiania Wiary  a w 1922 r. podniesiono je do rangi papieskiego. Jego patronką została św. Teresa od Dzieciątka Jezus.

Dzisiaj Papieskie Dzieło św. Piotra Apostoła utrzymuje około 1000 seminariów misyjnych i pomaga w formacji początkowej tubylczym zgromadzeniom zakonnym. Więcej informacji na temat Dzieła można uzyskać na stronie internetowej www.pdpa.missio.org.pl

 

Prekursorki misyjnej współpracy ukazują, że „Kościół jest misyjny ze swej natury (DM 2), a więc cały Kościół jest obdarowany charyzmatem misyjnym; cały Kościół – wszyscy ochrzczeni. Ten charyzmat jest darem...

«« | « | 1 | 2 | 3 | » | »»

TAGI| KOBIETY, MISJE

aktualna ocena |   |
głosujących |   |
Pobieranie.. Ocena | bardzo słabe | słabe | średnie | dobre | super |

Wiara_wesprzyj_750x300_2019.jpg

Rozpocznij korzystanie