Gdy miał zaledwie 19 lat, uznano go za najlepszego bramkarza hokejowej ekstraklasy. Proponowano mu kontrakt w Kanadzie. Zrezygnował jednak z wyczynowego uprawiania sportu i został księdzem. Już jako ksiądz – za namową działaczy Podhala – wrócił do drużyny, gdzie rozegrał 7 mistrzowskich meczów ligowych. Później również pojawiał się na lodowisku, pomagając w szkoleniu młodych hokeistów w Polsce i USA.

W jednym z wywiadów tak opowiada o swojej drodze przez sport do kapłaństwa:

- „W pewnym okresie mego życia sport był dla mnie wszystkim, ale nigdy jednak nie stawiałem go na szali z religią i wiarą. Kościół szedł swoją drogą, a sport swoją. Owszem, dzisiaj mogę powiedzieć, że w trakcie uprawiania sportu pojawiły się znaki i zdarzenia, mogące stanowić świadectwo mojego powołania do kapłaństwa. Może wprost nie przesądzały o moim powołaniu, ale z pewnością nieustannie je kształtowały i umacniały. Ale tak naprawdę sekret mojego powołania tkwi w...” – w czym? – przyjdź na czat i zapytaj!

(Fragment książki-wywiadu „Boży doping. Mówią gwiazdy sportu” – Dom Wydawniczy Rafael)