św. Paweł od Krzyża (+1775) opisywał taką sytuację ze swojego życia:

--------------------------
Trwałem w skupieniu, gdy przyszedł do mnie jakiś biedaczyna w podartym i połatanym ubraniu, które z niego opadało. Poprosił mnie o jałmużnę, więc mu ją dałem. Potem zwrócił się do mnie i powiada mi:

- Znasz mnie?

Odpowiedziałem:

- Pewnie, że cię znam! Ty wyobrażasz Jezusa Chrystusa.

- Wyobrażam Jezusa Chrystusa? - rzecze mi i się uśmiecha

- Tak, wyobrażasz Jezusa Chrystusa! - dodałem.

- A gdybym był samym Jezusem• Chrystusem? - odpowiedział.

Tak mnie to poruszyło, że upadłem na ziemię. Czyniłem wiele aktów skruchy, prosiłem o przebaczenie, ale jednocześnie czułem niewyrażalną wewnętrzną radość i widziałem go nie jak przedtem, ale jako pięknego młodzieńca, który podnosił mnie z ziemi.
--------------------------------

znaleziono w książce:
"Przeżyć własną śmierć. Sylwetka duchowa i wybrane pisma św. Pawła od Krzyża" - red. o. Waldemar Linke CP, Warszawa 1999

Ale to piękne! Dziękuję za świadectwa zebrane w art."Jezus w mieście" i za komentarz Morii. Pozdrawiam Autorów tych tekstów :-)
Też chciałabym spotkać GO..

Rok 33 jest jednym z możliwych, mógł to być rok 30. Nt twórczości Heleny Kowalskiej http://teologia.jezuici.pl/piekielny-dramat-faustyny/