Jacek Dziedzina: Powoli, ale systematycznie… znikamy?

Prof. Krystyna Iglicka-Okólska: Oczywiście, że tak.

To wynik nie tylko niskiego przyrostu naturalnego.

Nie tylko. Po pierwsze mamy oficjalnie 2 mln 130 tys. Polaków pracujących za granicą przez okres powyżej trzech miesięcy. Trzeci rok z rzędu – po kryzysie tam i po najlepszych latach gospodarki tutaj – obserwujemy wzrost tej liczby. Mało tego, Główny Urząd Statystyczny podał też oficjalną liczbę rezydentów, czyli pracujących za granicą przez okres powyżej jednego roku: to 1 mln 600 tys. osób. W przypadku pracujących dłużej niż trzy miesiące mamy wzrost o 130 tys. w porównaniu z dwoma latami i o 70 tys. w porównaniu z 2011 rokiem. A ponieważ wzrosła też liczba rezydentów, czyli pracujących powyżej roku, można mówić o emigracji długookresowej i osiedleńczej. Gdyby, według metodologii Eurostatu, odliczyć tych, którzy płacą podatki za granicą, to populacja w Polsce wyniosłaby 36 mln z kawałkiem. I to już jest kurczenie się narodu. A te dane i tak są niedoszacowane.

Na jakiej podstawie Pani tak twierdzi?

Według danych GUS w 2012 roku w Wielkiej Brytanii było w sumie 630 tysięcy Polaków. Natomiast według danych brytyjskich, samych rezydentów, czyli przebywających ponad rok, jest 646 tysięcy.

Dlaczego brytyjskim danym bardziej Pani ufa?