Gdy w połowie października przyjechaliśmy do Inčukalns na Łotwie, silniki ogromnych pomp hałasowały na całą okolicę. Ale ten hałas nie potrwa długo. Właśnie kończy się sezon tłoczenia gazu pod ziemię. Za kilka dni, gdy gazociągami z Rosji zacznie płynąć mniej gazu, zatłoczony przez letnie miesiące gaz będzie wypływał na zewnątrz. I tak do wiosny. Gdy zacznie się lato, cykl po raz kolejny się powtórzy. W ciepłe miesiące nadmiar kupowanego z Rosji gazu wędruje pod ziemię, a zimą, gdy zapotrzebowanie na błękitne paliwo jest nawet sześć razy większe niż latem, gaz z podziemnego magazynu z powrotem trafi do sieci naziemnej.

Idealna lokalizacja

Inčukalns to podziemny magazyn gazu, który znajduje się na Łotwie, w okolicach Rygi. Co roku zimą zasila nie tylko łotewską, ale także litewską i estońską sieć. Niewielka ilość zgromadzonego pod ziemią gazu jest nawet zatłaczana z powrotem do Rosji. A wszystko dlatego, że w czasie srogiej zimy zużycie gazu w tamtych rejonach jest tak duże, że istniejące gazociągi nie byłyby w stanie pompować tak dużych jego ilości.