Była to zabawa lepsza niż wszystkie inne, a tamten smak wspominam z rozrzewnieniem. Chociaż dziś niewiele osób ma czas i cierpliwość do wyrabiania domowego makaronu, warto spróbować. Smakiem, konsystencją, a może i niepowtarzalnym kształtem przewyższa ten sklepowy, wyrabiany taśmowo. Ciasto zagniatane z mąki, jajek i odrobiny wody powinno być elastyczne i miękkie. Najwięcej czasu wymagają wałkowanie, podsuszanie i krojenie na nitki, zaś sposobów i kształtów formowania jest tak wiele, że każdy znajdzie ten najbardziej odpowiedni dla siebie. Makaron można suszyć i przechowywać w szczelnym pojemniku kilka dni lub zamrażać.

Czas przygotowania: 30–45 minut
Ilość: 4–6 porcji

Składniki:

• 2,5 szklanki mąki
• 3 jaja
• sól
• 6–8 łyżek wody

Drobno mieloną mąkę (najlepiej typ 00) przesiać przez sito na stolnicę lub blat. Pośrodku kopca zrobić wgłębienie i dodać szczyptę soli. Sparzone wrzątkiem jaja wbić w zagłębienie, dodać przegotowanej wody. Szerokim nożem lub płaską szpatułką mieszać jajka z mąką, przesypując ją z zewnątrz do środka. Kiedy są już dobrze wymieszane, ciasto należy zagniatać rękami kilka minut, aż stanie się gładkie i elastyczne. Warto przy tym stolnicę podsypywać mąką. Połowę ciasta rozwałkować najcieniej, jak potrafimy. Można je zostawić na kilka minut, aby się podsuszyło. Następnie zwijamy je w luźny rulon i kroimy na cienkie paseczki. Jeśli chcemy uzyskać makaronowe nitki, musi być dobrze podsuszone. Pokrojone paseczki rozrzucamy delikatnie oprószonymi mąką rękami na stolnicy, tak aby się nie posklejały. Gotowy makaron wkładamy partiami do osolonej gotującej się wody. Kiedy jest odpowiednio miękki, odcedzamy na durszlaku i podajemy z wybranym sosem lub zalewamy zupą.

Smacznego :)