Adoracja - Miłość w sercu świata

Zapis czatu z 30 maja 2007

publikacja 30.05.2007 23:33

[21:01] ksiadz_na_czacie12: szczęść Boże
[21:01] ksiadz_na_czacie12: witam i zaczynamy dzisiejszy czat
[21:06] ksiadz_na_czacie12: Miasto, w którym ludzie umierają z głodu jest nieludzkie; lecz nieludzkie jest również to miasto, w którym nie jest obecna modlitwa jako ukryte światło
[21:06] ksiadz_na_czacie12: to sowa Jeana Danielou
[21:06] ksiadz_na_czacie12: który pokazuje znaczenie modlitwy [21:06] ksiadz_na_czacie12: jedną z form modlitwy jest adoracja
[21:06] alla86: chodzi o serce jako to miasto?
[21:06] _hanusia: Księże, tyle osób się np. nie modli, nie chodzi do kościoła i wiedzie się im dobrze i są zadowoleni...
[21:07] majim: "nie samym chlebem..."
[21:07] majim: hanusia, i co z tego, że teraz są zadowoleni? :)
[21:07] _hanusia: Majim, nie wiem... ja akurat nie piszę o sobie :)
[21:07] _hanusia: twierdzą, że wcale nie trzeba chodzić do kościoła, żeby być szczęśliwym, itd.
[21:07] ksiadz_na_czacie12: znamy czas spędzany przed ukrytym w Najświętszym Sakramencie Bogiem
[21:07] tatarek: modlitwa jeszcze nikomu nie napełniła żołądka
[21:07] majim: ale nikomu też nie zabrała jedzenia :)
[21:07] ksiadz_na_czacie12: Kościół żyje dzięki Chrystusowi eucharystycznemu. Nim się karmi, z Niego czerpie światło
[21:08] ksiadz_na_czacie12: spójrzmy na znaczenie adoracji dla naszego życia
[21:08] ksiadz_na_czacie12: hanusia: a kto jest źródłem szczęścia - człowiek czy Bóg? tu leży sekret udanego życia
[21:09] _hanusia: to zależy, kto jaki ma punkt widzenia :) ja wiem, że żyjąc zgodnie z wolą Bożą można być naprawdę szczęśliwym :)
[21:10] wielki_czarny_pies: żyjąc w niezgodzie z wolą Bożą też można być szczęśliwym
[21:10] ksiadz_na_czacie12: Jezus czeka na nas w tym sakramencie miłości
[21:10] ksiadz_na_czacie12: i pokazuje, że miłość jest możliwa w świecie, w którym żyjemy
[21:10] ksiadz_na_czacie12: jest ona potężniejsza od naszych słabości, małości, braku akceptacji samego siebie, nieporozumień z innymi, kłamstwa, krętactwa, uwikłań...
[21:10] _hanusia: ale co jak ktoś odrzuca sakramenty? jak pomóc takiej osobie?
[21:11] ksiadz_na_czacie12: hanusia: świadectwem swojego sakramentalnego życia
[21:11] _hanusia: Księże, a jeśli to nie pomaga?
[21:11] _hanusia: Psiaczek, wydaje mi się, że to jest do czasu
[21:11] wielki_czarny_pies: nie wiem, hanus... może... ale latami można...
[21:11] ksiadz_na_czacie12: prosić Boga o łaskę
[21:12] ksiadz_na_czacie12: adoracja to postawa „ubogiego duchem” człowieka, który w pełnym czci milczeniu uznaje się za stworzenie przed swoim Stwórcą
[21:12] majim: wcp, próbuj, szukaj siebie :)
[21:12] ksiadz_na_czacie12: dla adoracji ważne jest miłosne bycie z Jezusem
[21:12] ksiadz_na_czacie12: uciszenie siebie i swojego serca
[21:12] ksiadz_na_czacie12: oddanie Jezusowi niepokojów
[21:12] wielki_czarny_pies: księże, nie odchodzi się od sakramentów tak ot... odchodzi się, bo chce się czegoś innego... co jest sprzeczne z Bogiem, Kościołem...
[21:12] anton: trochę mistycznie to brzmi
[21:12] ksiadz_na_czacie12: anton: a mistyka to życie
[21:13] anton: chyba nie, jeśli w ogóle
[21:13] _hanusia: Księże to wszystko nie jest takie proste...
[21:13] ksiadz_na_czacie12: każdy jest wezwany do życia mistycznego już na chrzcie
[21:13] ksiadz_na_czacie12: hanusia: nie, więc trzeba przyjść na adorację i uczyć się prostoty
[21:13] majim: ks, mnie bardzo ciągnie do życia realnego, mało czasu poświęcam życiu mistycznemu...
[21:14] megi: czy Jezusa adorujemy tylko w świątyni, czy również swoim życiem?
[21:14] _hanusia: ale jeśli ktoś z tej adoracji nic nie wynosi, np. myśli zupełnie o czymś innym, czy wtedy aby tak adoracja ma sens??
[21:14] anton: mistyka jest natchniona, idealna... a życie cóż... weryfikuje ją
[21:14] tatarek: Ksiadz, życie to walka o przetrwanie, być może, Twoje życie to mistyka, ale to nie ma nic wspólnego z codziennością
[21:14] majim: tatarek jedno nie wyklucza drugiego
[21:15] ksiadz_na_czacie12: tatarek: mylisz się niestety, co do tego
[21:15] ksiadz_na_czacie12: jeśli jesteś ochrzczony, jesteś wezwany do życia mistycznego - chyba że nie przyjąłeś chrztu...
[21:15] majim: tatarek, życie to nie walka o przetrwanie :) to po prostu próba bycia sobą
[21:16] ksiadz_na_czacie12: wracamy do adoracji
[21:16] ksiadz_na_czacie12: jest okazja, żeby o niej porozmawiać
[21:17] ksiadz_na_czacie12: i w pośpiechu codzienności znaleźć oddech
[21:17] _hanusia: ja ponawiam swoje pytanie, czy jest sens trwać na adoracji, skoro podczas niej myślimy zupełnie o czymś innym??
[21:18] ksiadz_na_czacie12: hanusia: uczymy się adorować, a nauka nie jest czymś prostym - więc odpowiadam jasno i wyraźnie: jest sens
[21:18] _hanusia: ano, nie jest czymś prostym... człowiek całe życie się uczy;;)
[21:18] Lars: czy stawianie się w obecności Bożej - w każdej chwili jest adorowaniem?
[21:19] ksiadz_na_czacie12: Lars: mówimy o adoracji Jezusa w Najświętszym Sakramencie
[21:20] ksiadz_na_czacie12: a Ty mówisz o chodzeniu w obecności Bożej
[21:20] Lars: no tak :)
[21:21] _hanusia: jak przekonać ludzi, żeby chętniej i częściej adorowali Jezusa w Najświętszym sakramencie?? Jak Ksiądz zachęca swoich wiernych?? :)
[21:21] Lars: adoracja przed NS jest szczególnym spotkaniem z Bogiem :) wtedy czas, który przeznaczam jest zaplanowany na adorację
[21:22] ksiadz_na_czacie12: hanusia: przede wszystkim adoracja musi być, a po drugie - trzeba dać przykład adoracji
[21:22] ksiadz_na_czacie12: słowa uczą, a przykłady pociągają
[21:22] Lars: Hanusia, to nie kwestia przekonania ludzi, myślę, że chodzi tu o chęć, która zależna jest od danej osoby
[21:22] ksiadz_na_czacie12: w Warszawie na Kole trwa np. adoracja całodobowa
[21:22] majim: u mnie tez jest całodobowa
[21:22] ksiadz_na_czacie12: proboszcz tamtejszej parafii śmiał się, że zgubił klucze do kościoła
[21:23] Awa: a te czwartki?
[21:23] ksiadz_na_czacie12: Awa: czwartek jest szczególnym dniem ustanowienia Eucharystii
[21:23] ksiadz_na_czacie12: więc zachęcam jak najbardziej
[21:23] ksiadz_na_czacie12: pierwsze piątki miesiąca
[21:23] ksiadz_na_czacie12: pierwsze soboty, niedziele

[21:23] _hanusia: wow, w sumie taka całodobowa adoracja to musi być coś fajnego. Uważam, a raczej wydaje mi się, że ludziom takie coś odpowiada. Fajnie jest mieć świadomość, że o każdej porze dnia i nocy można iść poadorować Jezusa w Najświętszym Sakramencie
[21:23] megi: trwanie w obecności Boga (czynne - poruszamy się w Nim i Jesteśmy) jest adoracją Jezusa w świecie?
[21:23] tatarek: chyba trzeba całe życie, a nie zaplanowane godziny
[21:24] ksiadz_na_czacie12: tatarek: wyobraź sobie, że modlitwa też wymaga zaplanowania
[21:24] anulatek: a co mają powiedzieć osoby żyjące w konkubinacie?
[21:24] megi: są przecież święci ludzie
[21:24] wielki_czarny_pies: hanus... ale co z tego, że można w Najświętszym Sakramencie, jak w swoim sercu czy życiu ogólnie ma się Go gdzieś... ? to jaki tu sens ??
[21:24] ksiadz_na_czacie12: anulatek: a co mają mówić?
[21:24] ksiadz_na_czacie12: trwać na adoracji w milczeniu
[21:25] Lars: można przecież odmawiać modlitwy
[21:25] _hanusia: Psiaczku, uważam, że gdyby ktoś miał gdzieś Jezusa to na adorację by nie poszedł...
[21:25] ksiadz_na_czacie12: Lars: trwać w milczeniu - trzeba zrozumieć sens adoracji
[21:25] wielki_czarny_pies: czemu nie? dla usprawiedliwienia się... posiedzę sobie przed NS i luzik
[21:26] Lars: Ks12 - to prawda, że skupienie i milczenie otwierają na Jego działanie
[21:26] ksiadz_na_czacie12: ale jest plan na wykorzystanie czasu - a Bóg działa w czasie!!!!!!!!!!!!!
[21:26] _hanusia: Psiaczku, ja mówię za siebie, może inni mają takie podejście, nie wiem...
[21:26] _hanusia: ja tak bym nie potrafiła
[21:28] ksiadz_na_czacie12: Adoracja strzeże Eucharystię przed zbagatelizowaniem i przypomina nam wielkość daru Pana
[21:29] megi: adoracja Jezusa w Najświętszym Sakramencie to miłosne spotkanie człowieka i Boga
[21:29] wielki_czarny_pies: niby jak, księże? to tylko siedzenie przed Monstrancją bardzo często...
[21:29] _hanusia: w jaki sposób strzeże Eucharystię przez zbagatelizowaniem?? nie bardzo rozumiem...
[21:29] Awa: kto dziś adoruje oprócz starszych babek i bielanek?
[21:29] aniuuuu: adoracja to rozmowa z Bogiem
[21:30] Lars: Awa, przecież jest adoracja dla ludzi starszych, grup działających przy Kościele i DA
[21:30] Lars: ministrantów, młodzieży ... itd.
[21:30] ksiadz_na_czacie12: Lars: adoracja jest dla wszystkich!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
[21:30] ksiadz_na_czacie12: widzę, że co niektórym ciężko złapać, na czym polega adoracja
[21:30] Awa: więc pytam, gdzie ci wszyscy
[21:30] Awa: jeśli pominąć te specjalne grupy?
[21:30] Lars: tak, ale mówię o czasie, w którym różne grupy spotykają się na adoracji
[21:31] majim: ja już wszystko rozumiem
[21:31] wielki_czarny_pies: Lars, a ksiądz mówi, o czym innym
[21:31] megi: Kościół w mojej parafii jest zawsze otwarty, to ode mnie zależy, czy przyjdę na spotkanie
[21:31] _hanusia: więc tym, co ciężko łapią wypadałoby, Księże, wytłumaczyć - w końcu po coś jest ten czat i dzisiejszy temat...
[21:31] ksiadz_na_czacie12: wszyscy, którzy się wypowiadają, twierdzą, że wiedzą, czym ona jest
[21:32] ksiadz_na_czacie12: a tak naprawdę niewiele osób - jak na razie - ma pojęcie, czym ona tak naprawdę jest
[21:32] Lars: każdy uczestniczący w adoracji wie, po co tam chodzi :)
[21:32] majim: adoracja to w pewnym sensie medytacja?
[21:32] wielki_czarny_pies: księże, to może nam wytłumaczysz, o co chodzi??
[21:32] Awa: chodzi o to, Wcp...
[21:32] Awa: żeby chcieć adorować
[21:32] Awa: czuć taką potrzebę
[21:33] Lars: niekoniecznie trzeba wiedzieć w taki sposób, by się wypowiadać o tym czasie, w którym spotyka się z Bogiem :)
[21:33] Lars: przecież ten czas jest spotkaniem mojego ja z Boskim Ty :)
[21:33] M_S: przecież adoracja to spotkanie z Żywą Osobową Obecnością....
[21:33] ksiadz_na_czacie12: jasne
[21:34] ksiadz_na_czacie12: i to spotkanie ma mieć miłosny charakter
[21:34] ksiadz_na_czacie12: spotkanie Miłości z miłością
[21:34] Awa: to ja zapytam inaczej
[21:34] Awa: kto z was w tym tygodniu adorował?
[21:34] Awa: no dobra w tym miesiącu?
[21:34] Awa: alba, żywa Osobowa Obecność
[21:34] Awa: no to kto?
[21:34] megi: awa, miesiąc maj
[21:34] ksiadz_na_czacie12: jest okazja uczyć się adoracji
[21:34] ksiadz_na_czacie12: nie da się tylko o niej pisać
[21:34] megi: adoracja to bezsłowne lub słowne bycie z kimś, kogo kocham (rodzaj zachwytu, oddania)
[21:34] Lars: to może jest to czas, w którym nasza miłość ma okazję wzbogacenia się o tę Miłość, do której przychodzi, Księże:)
[21:34] ksiadz_na_czacie12: trzeba po prostu adorować
[21:34] ksiadz_na_czacie12: uczyć się, uczyć się i jeszcze raz uczyć się
[21:35] wielki_czarny_pies: ale czemu mam adorować Monstrancję czy inny ołtarz, krzyż itp.?
[21:35] ksiadz_na_czacie12: Jezus JEST obecny
[21:35] ksiadz_na_czacie12: w tej OBECNOŚCI Jezusa my także mamy być
[21:35] wielki_czarny_pies: a co to znaczy być w Obecności Jezusa?
[21:36] alba: a może to strata czasu? może lepiej pomoc komuś wtedy?
[21:36] Lars: nasze bycie - nie może być sterczeniem - na klęcząco - ten czas powinien być wykorzystany - i lepiej oddać inicjatywę Bogu :)
[21:36] _hanusia: a jeśli ktoś stara się być blisko Jezusa i wychodzi na odwrót, że się odwraca od Niego??
[21:36] ksiadz_na_czacie12: alba: jasne, modlitwa jest traceniem czasu dla Jezusa
[21:37] Sorayah: aby komuś pomóc prawdziwie, należy najpierw "naładować" akumulatory poprzez adorację
[21:37] Lars: modlitwa może odbywać się bez słów :)
[21:37] ksiadz_na_czacie12: Sorayah: jak robią to choćby siostry Matki Teresy z Kalkuty
[21:37] Lars: siostry z klasztorów kontemplacyjnych również, Księże :)
[21:38] ksiadz_na_czacie12: w modlitwie chodzi o dążenie do prostoty serca, myśli, uczuć

[21:38] Sorayah: mało i nich wiem, a tamte słowa były odp. dla Alby
[21:38] Sorayah: ludzie wolą działać, bo to prostsze często, a modlitwa jest o wiele trudniejsza
[21:38] Lars: trzeba się wyciszyć i to nie jest łatwe, czasami to wyciszanie zabiera wiele czasu, Księże :)
[21:38] ksiadz_na_czacie12: adoracja pomaga skupiać się na Bogu, a nie na nas samych
[21:39] ksiadz_na_czacie12: Lars: mimo to warto
[21:39] majim: a co można nazwać sukcesem? poczucie obecności Boga? zjednoczenia z Nim? czy jak?
[21:39] Lars: tak, to prawda, nie jest to proste, jak przychodzi się w ciągu dnia, bądź z różnymi kłopotami
[21:40] Lars: zanim zacznie się modlitwam trzeba wszystko zostawić za sobą
[21:40] Lars: albo "opowiedzieć" Bogu o tym wszystkim
[21:40] Lars: wtedy nawiązuje się z Nim dialog
[21:40] Sorayah: JP II powiedział gdzieś (nie pamiętam, kiedy) o sensie zakonów kontemplacyjnych, że są bardzo ważne, bo dają siłę innym prze modlitwę
[21:40] ksiadz_na_czacie12: majim: w adoracji nie ma "sukcesów" - jest miłość
[21:40] ksiadz_na_czacie12: i to wystarcza
[21:40] majim: a czym się objawia miłość w adoracji?
[21:40] Lars: na miłość trzeba się otworzyć - zrobić Jej miejsce
[21:41] ksiadz_na_czacie12: majim: w trwaniu przed Bogiem, w spotkaniu
[21:41] ksiadz_na_czacie12: zakochani rozumieją się bez słów
[21:41] Lars: zakochani się znają - Boga trzeba poznawać codziennie :)
[21:41] megi: umocnienie miłości we mnie (do Boga, siebie, ludzi, gotowość do realizmu miłości w życiu)
[21:41] majim: skad ks wie?:P
[21:42] majim: tak, tak, najpierw pokochaj siebie, żeby móc kochać innych...
[21:42] majim: trudna sztuka
[21:42] alba: macie czas na adorację?
[21:42] ksiadz_na_czacie12: majim: z praktyki życia codziennego
[21:42] ksiadz_na_czacie12: To, co się dzieje w człowieku pozostającym na adoracji, wspaniale opisał Carlo Caretto w „Listach z pustyni. „Cisza na pustyni, cisza w grocie, cisza w Najświętszym Sakramencie. Żadna modlitwa nie jest tak trudna jak adoracja Najświętszego Sakramentu. Natura ludzka buntuje się tutaj ze wszystkich sił. Wolałoby się raczej kamienie dźwigać w żarze słońca . Zmysły, umysł, wyobrażenie - to wszystko jest umartwione. Tylko wiara tryumfuje, wiara surowa, mroczna, bezbarwna”
[21:42] Lars: Majim, kochać siebie jest łatwiej niż dać się kochać :)
[21:42] Sorayah: zgadzam się z Ks
[21:42] Sorayah: słyszałam kiedyś takie słowa, że modlitwa kosztuje życie
[21:42] majim: Lars, ale znacznie trudniej niż kochać innych
[21:43] Lars: dobrze jest, gdy człowiek wyrobi sobie nawyk spotykania się z Jezusem - na adoracji, wtedy jest łatwiej "rozmawiać"
[21:43] ksiadz_na_czacie12: Sorayah: więcej, modlitwa ma stawać się życiem
[21:43] Lars: modlitwa ma przemieniać życie
[21:44] Sorayah: w naszym zabieganym życiu to bardzo trudne
[21:44] majim: adoracja może spowszednieć?
[21:44] Lars: jest tylko jeszcze jeden problem - żeby spotkać się z Bogiem, trzeba spotkać się ze sobą - i do tego też jest potrzebny "trening" i cisza :)
[21:44] ksiadz_na_czacie12: Sorayah: ale nie znaczy, że niemożliwe
[21:45] alba: a może adoracja jest przeżytkiem?
[21:45] Sorayah: tak wiem, Księże, ale trudne
[21:45] majim: Sorayah, im trudniejsze jest zadanie, tym bardziej się cieszysz, gdy wreszcie uda ci się je wykonać
[21:45] ksiadz_na_czacie12: alba: jasne, ale tylko dla ludzi, którzy boją się kochać!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
[21:45] Lars: trudne jest to, że nie potrafimy robić tego, co jest dla nas konieczne :)
[21:46] megi: adoracja jest potrzeba dla mnie, bo moje siły są znikome
[21:46] alba: kochać to klęczeć godzinami w jakiejś kaplicy?
[21:46] Lars: Alba, kochać, to wypełniać się miłością i ją dawać :)
[21:46] Sorayah: albo, co ty piszesz?
[21:46] alba: ja pytam, niech mi ksiądz wyjaśni
[21:46] ksiadz_na_czacie12: alba: i znowu brak zrozumienia - kochać to spotykać się
[21:46] majim: alba, poświęcenie jest wyrazem miłości
[21:46] Sorayah: miłość nie jest poświęceniem
[21:47] majim: a czym jest?:)
[21:47] Sorayah: te dwa słowa do siebie nie pasują
[21:47] Lars: czasami jest - Sor, wtedy, kiedy pomimo wielu trudności nie zawodzę tego, kogo kocham
[21:47] Lars: to wymaga poświecenia, Sorayah
[21:47] majim: cóż... mi się zawsze wydawało, że jak kogoś kochasz, to zrobisz dla tego kogoś wszystko... czyli czasem rzeczy, na które wcale nie masz ochoty...
[21:47] majim: więc się poświęcasz
[21:47] Sorayah: mogę się poświęcić i pozmywać garnki, a miłość jest czymś innym
[21:48] ataner155: chyba że już nie kocham - a jestem z obowiązku - wtedy jest poświęceniem
[21:48] majim: Sorayah, jak kochasz, to właśnie pozmywasz garnki
[21:48] Lars: miłość to nie same uniesienia, Sor:) czasami jest trudna :)
[21:48] Sorayah: poświęcenie źle mi się kojarzy, ale oczywiście mogę się mylić
[21:48] majim: Sorayah, jak inaczej okazać miłość? niż przez głupie zmywanie naczyń?
[21:48] ksiadz_na_czacie12: Sorayah: z miłością jest tak, jak z życiem
[21:48] Lars: Jezus umierał z miłości na krzyżu, Sor
[21:48] majim: czyli się poświęcił ;P
[21:48] alba: ale to miało sens
[21:49] Sorayah: nie umiem tego wytłumaczyć, sorry
[21:49] Lars: Majim, i jeszcze jedno - przyjął ludzkie ciało i naturę
[21:49] ksiadz_na_czacie12: alba: i nasza miłość też ma sens - jak ktoś kocha, to ma to głęboki sens
[21:49] majim: każde poświęcenie ma sens...
[21:49] ksiadz_na_czacie12: życie bez miłości jest puste
[21:49] megi: często pozostaje adoracja duchowa, bo brak możliwości wyjścia
[21:49] Lars: życie bez miłości, to piekło
[21:49] ksiadz_na_czacie12: jak życie wiary bez adoracji
[21:49] ksiadz_na_czacie12: adoracja pozwala duchowo wzrastac
[21:49] Lars: adoracja jest duchowym pokarmem
[21:49] majim: ks? o czym ks myśli podczas adoracji?
[21:50] alba: taaa, a nie przypadkiem Eucharystia, Lars
[21:50] ksiadz_na_czacie12: majim: raczej zapytaj, o Kim?
[21:50] majim: alba, i tu i tu się spotykasz z Bogiem
[21:50] majim: ks, no dobrze... o Bogu?
[21:50] Awa: ile tak umiecie myśleć tylko o Bogu?

[21:51] majim: ja nie wiem :P nie próbowałam :P
[21:51] majim: na maxa...
[21:51] Awa: pytam, bo sprawdzam, czy jestem normalna
[21:51] alba: myślę, że adoracja to tylko forma
[21:51] Lars: jak trwoga, to do Boga - lepiej do tego nie dopuścić :)
[21:51] ksiadz_na_czacie12: alba: bo treść to miłość
[21:51] ksiadz_na_czacie12: ale forma potrzebuje treści
[21:52] alba: jedynie św. Faustyna miała niesamowite „jazdy”
[21:52] Lars: ”jazda” to złe określenie
[21:52] ksiadz_na_czacie12: alba: nie tylko
[21:52] ksiadz_na_czacie12: wielu ma, jak uwierzy
[21:53] ksiadz_na_czacie12: W adoracji powinniśmy pozwolić Bogu działać „przestać myśleć o sobie i swoich problemach, nawet o własnym uświęceniu i patrzeć na Niego"
[21:53] majim: ta adoracja to naprawdę ciężka sprawa...
[21:53] majim: zawsze się ks udaje?
[21:53] alba: patrzymy, patrzymy i nic
[21:53] ksiadz_na_czacie12: majim: jasne, że nie zawsze
[21:54] ksiadz_na_czacie12: ale jak się chodzi do szkoły, nie zawsze dostaje się same celujące
[21:54] megi: być normalnym to miłować :)
[21:54] Lars: raczej miłować, to być normalnym :))
[21:54] ksiadz_na_czacie12: jasne, że tak, megi
[21:55] alba: czyżby adorować to być normalnym?
[21:55] ksiadz_na_czacie12: W adoracji trzeba więc nauczyć się bierności: ,,zwykle nic nie robię przed Najświętszym Sakramentem, tylko zgadzam się, żeby On na mnie patrzył. Mówię Mu, że Go kocham, a On mi odpowiada, że nigdy nie będę Go kochał, choćbym kochał ze wszystkich sił, tak jak On mnie kocha”.
[21:55] Lars: to już jest kontemplacja, Księże :)
[21:56] Lars: wspaniały owoc wielu godzin spędzanych na adoracji :)
[21:56] anja: a co myślicie o tym, że wybieram się czasem Mszę i spotkanie z Bogiem, w czasie gdy znajomi się spotykają, a ja do kościoła, choć nikt nie wie, bo wielu nie wierzy. Czy powinno się tak robić? Co jest ważniejsze...?
[21:56] ksiadz_na_czacie12: anja: wszystko ma swój odpowiedni czas - i kościół, i spotkanie z przyjaciółmi
[21:56] majim: anja, ale pytasz się, czy co się powinno robić? nie mówić o mszy?
[21:56] Sorayah: anja, można połączyć obie rzeczy
[21:56] ksiadz_na_czacie12: jedno nie zaprzecza drugiemu
[21:56] Lars: czasami staramy się własnymi siłami osiągnąć to, co tylko może dać nam Bóg
[21:56] ksiadz_na_czacie12: Zgięcie kolan przed Najświętszym Sakramentem to coś więcej niż zewnętrzny gest. Pomimo wszelkiego rodzaju trudności i przeszkód, jakie spotykają nas w trakcie prywatnej adoracji (presja czasu, rozbiegane myśli, wewnętrzna oschłość itd.), to i tak przebywanie przed Chrystusem w Eucharystii jest czasem działania miłości. Mierzenie wartości tej modlitwy zależnie od rodzaju myśli czy nastrojów, jakie w nas się rodzą, świadczyłoby o braku wiary.
[21:57] alba: czyli chyba nie mam wiary wg tego
[21:57] Awa: zgadzam się, żeby On na mnie patrzył
[21:57] Awa: gdzie tu pokora ks?
[21:57] Awa: to pachnie pychą
[21:58] alba: a poza adoracją na nas nie patrzy?
[21:58] Lars: to prawda, wystarczy mieć potrzebę przebywania z Bogiem i być z Nim - wtedy wszystkie sprawy układają się tak, jak należy - Bóg porządkuje nasze wnętrze:)
[21:58] ksiadz_na_czacie12: adoracja jest skrzyżowaniem się dwóch spojrzeń: Chrystusowego i naszego. Jeśli nieraz nasze spojrzenie słabnie, to Jego wzrok nigdy nie zawodzi. Adoracja sprowadza się niekiedy do samego przebywania w towarzystwie Jezusa, do pozostawania pod Jego spojrzeniem, do stworzenia Jemu możliwości radowania się z patrzenia na nas, którzy pomimo statusu grzesznych stworzeń, jesteśmy owocami Jego męki.
[21:58] ataner155: jest jakaś modlitwa przy podniesieniu najświętszego sakramentu? np. na koniec majowej podnoszony jest - i co wtedy? - bo ja nie wiem
[21:59] opik17: ataner, wtedy następuje błogosławieństwo Najświętszym Sakramentem
[21:59] Sorayah: strasznie lubię jak Ksiądz tu jest, o ile nie mylę to Księdza z innym KS_na_czacie, zawsze Ksiądz wyjmuje moje myśli
[21:59] Sorayah: dziękuję
[21:59] ksiadz_na_czacie12: Sorayah: Duch tchnie kędy chce
[21:59] alba: kogo ksiądz cytuje?
[22:00] Sorayah: dziękuję Duchowi Świętemu też
[22:00] Sorayah: przede wszystkim Jemu
[22:00] ksiadz_na_czacie12: alba: różnych mądrych ludzi
[22:00] Lars: Carlo Caretto :)
[22:00] ksiadz_na_czacie12: ostatni był R. Cantalamessa
[22:00] ksiadz_na_czacie12: a teraz zakończymy kimś innym
[22:00] alba: pewnie ich prowadził inną drogą :)
[22:01] ksiadz_na_czacie12: sekret adoracji należy do Boga, a nie do nas. Wkłada on w usta Jezusa następujące słowa: Królestwo moje rozwija się w was, choć dzieje się poza waszymi oczami. Ja jestem Królem i ośrodkiem wszystkich serc, i Mnie jedynie są znane najbardziej skryte tajemnice. Wy widzicie tylko zewnętrzną powłokę, za którą chowacie się jedni przed drugimi. Ja natomiast widzę dusze od wewnątrz, od środka, tam, gdzie jest ich prawdziwe oblicze. Tam, w głębi dusz, świeci wasze złoto, wasz najcenniejszy klejnot. Tam wypisany jest tytuł waszej największej godności i szlachectwa. Tam duchowe oczy nieustannie zapatrzone są w oblicze Ojca Niebieskiego. Tam, nawet gdy ciało i świadomość usypiają, nieprzerwanie czuwa wieczna lampka przed tabernakulum.
[22:01] ksiadz_na_czacie12: Hans Urs von Balthasar
[22:01] ksiadz_na_czacie12: na dobranoc
[22:02] ksiadz_na_czacie12: z Bogiem