Wczoraj, w pewnym momencie ogłoszono tam przez megafon:
"kto nie chce krzyża niech skacze".To było proroctwo, ale mam wrażenie że nikt tego nie zauważył, część młodych ludzi zaczęła podrygiwać, chcieli się po prostu bawić.
Czy ktoś może wytłumaczyć co to oznacza, czy może każdy z tych młodych ludzi ma to odkryć w przewidzianej dla nich chwili ?
W 1900 był spokój na świecie ale ks.Markiewicz
powiedział hałasującym na mszy chłopcom,aby
bardzo się modlili bo inaczej nikt z nich nie wróci z wojny. Przyszła straszna wojna i wszyscy oni zginęli. To jest przestroga, którą pilnie trzeba autorytetem Kościoła przekazać tym ludziom, którzy upatrują zabawy pod Krzyżem. Popatrzmy wokół:przestwory cierpienia zostały otwarte!

Nie zgadzam się. Przeciwnicy krzyża jak to jasno widać z ich wypowiedzi i zachowania nie są za przeniesieniem krzyża. Oni są przeciwnikami Kościoła i katolicyzmu w ogóle. Jeśli ktoś ma jeszcze jakieś wątpliwości to niech sobie dzisiaj obejrzy programy informacyjne na TVP1 ,TVP2 ,Polsacie i TVN. Od razu zobaczy jak różnie te wszystkie stacje będą to wydarzenie komentować. Proszę obejrzyjcie wszystkie te programy. Od razu zobaczycie kto jest kto i jaki światopogląd popiera.

Zgadzam się z Księdzem w całej rozciągłości. Brakuje jedności wśród biskupów polskich, tylko co ja i inni przedstawiciele ludu Bożego mogą z tym fantem zrobić? Nauczać swoich pasterzy, żeby zaczęli jednomyślnie mówić głosem Chrystusowym, zamiast pouczać głosem prokaczyńskim lub prokomorowskim? Benedykt XVI wymaga od duchowieństwa, aby w centrum jego działalności był Chrystus, a nie polityka.
Coś bardzo niedobrego stało się z autorytetem w Kościele. Gdzie on się podział? A co z autorytetem w rodzinach katolickich, ta młodzież z manifestacji wychowywała się zapewne w rodzinach katolickich, można tylko mieć nadzieję, że autorami skandowanego hasła "precz z krzyżem" byli lewicowi bojówkarze, a nie uczniowie religii w polskich szkołach.

Jestem katolikiem,pracowałam 25 lat w oświacie.Znam młodzież i wiem, że oni mogą tylko byc przekonani prawdą.Szukają autorytetów.Mialam okazję obserwowac lekcje religii.Oglądam czasem transmisje ze spotkań rodziny radia Maryja(ludzie w wiekszości w podeszłym wieku -dlaczego tylko oni?).Nie moge oprzec sie wrażeniu,że wczoraj pod palacem prezydenckim była ta wlaśnie mlodzież- zagubina ,zostawiona bez autorytetow,poszukująca.Przypominaja się pielgrzymki Jana Pawła II.Jak oni go uwielbiali.Bo On nikim nie pogardzał.Nie pogardzajcie ludzmi,szanujcie każdego,bo Chrystus zawisł na krzyzu za każdego.

Autorytet umarł wraz z Janem Pawłem II. Teraz jakby "poluzowały" się umysły i co niektórzy stwierdzili że starczy już tego kościoła.

Niestety,w wielu polskich kościołach(na szczęście,nie we wszystkich)unosił się w ostatnich miesiącach,oprócz dymu kadzideł,dym PiS-u.nawet jeśli nie mówiono wprost,to w tekstach kazań i wezwaniach modlitwy powszechnej przemycano sugestie,że oto odszedł wspaniały prezydent i trzeba wybrać jego brata,bo z kolei jego kontrkandydat to pseudokatolik i z wrogami Kościoła się bratający.W tej katastrofie zginął mój kolega ze szkoły,patrzę na dramat rodziny, na jej osamotnienie.Co ma dla tej rodziny moja parafia?Modlitwę w atmosferze gloryfikacji:zginął wszak nie z byle kim,ale z samym prezydentem!Capstrzyk i patos, nie ułatwiające przeżywania żałoby.Mnie wiara w przeżyciu tej katastrofy bardzo pomogła,ale ludzie Kościoła,niekoniecznie.Gdy ja chciałam szukać sensu tej śmierci,natrafiałam na rozpolitykowanych ludzi, na komentarze,że PiS to dopiero ucierpiał,co tam inne środowiska,że POlszewia dojdzie teraz do władzy etc.........Zgadzam się z tym,co napisała owieczka,co przypomniała nam o papieskich oczekiwaniach wobec kapłanów,o ty, co Benedykt XVI sugerował jako prawdziwy teren kapłańskiej specjalizacji podczas spotkania z księżmi w Warszawie.Na koniec gorzka konstatacja:czemu można tak łatwo znaleźć księdza,który naświetli nam,na kogo katolik powinien glosować, a tak ciężko znaleźć takiego,który podjąłby się trudu kierownictwa duchowego czy choćby stałego spowiednictwa?To problem wielu osób z mojego otoczenia.

Decydującym głosem dla wszystkich katolików, o których czytamy w artykule, powinien być głos biskupa diecezji, na terenie której wydarzenia się rozgrywają. W tym wypadku jest nim arcybiskup Nycz.
Nie podporządkowanie się jego decyzji o przeniesieniu krzyża do kościoła św.Anny, ale przywitanie krzykami i agresją księży, którzy przyszli po krzyż, stawia w nieciekawym świetle tzw "obrońców krzyża".
Sami zresztą doczekali się teraz krzyków i agresji. Kto mieczem wojuje...

Szczerze ubolewam nad tym,ze dla wielu chrześcijan podstawowym kryterium życiowym jest wybór polityczny.To,co się dzieje na Krakowskim Przedmieściu to wyraz sakralizacji rzeczywistości politycznej.Ze zmarłych polityków robi się świętych, z ich poglądów,ideologię,a symbol ich śmierci staje się orężem walki politycznej.Ci ludzie by chcieli,by pomiędzy ideologią jednej partii a chrześcijaństwem postawić znak równości,a tym znakiem byłby krzyż upamiętniający tragedię smoleńską.

Jest tu sama racja:-}I KOŚCIÓŁ, i pasterze, i "owce" się pogubiły, i zeszli z drogi, bo tak naprawdę niosą krzyż bez Chrystusa, SAMI go niosą...

Zgadzam się z autorem tekstu. Jestem osobą głęboko wierzącą ale w tej sytuacji czuję się zagubiona. Jezus powiedział: "Nie dawajcie psom tego , co święte, i nie rzucajcie swych pereł przed świnie, by ich nie podeptały nogami, i obróciwszy się, was nie poszarpały" Mt 7,6. Krzyż, wiara, sam Chrystus został narażony na zbezczeszczenie. Ale kogo to wina? Dla mnie to owoc nieposłuszeńsywa wobec decyzji biskupa miejsca- "Po owocach ich poznacie". Ale wciąż z ambony słyszę słowa poparcia dla "obrońców krzyża". By być w zgodzie ze swoim sumieniem nie popieram ich, ale nie przyznaję się do tego bo okrzyknięto by mnie wrogiem Kościoła. A ja gorąco Kościół kocham i boli mnie to co się dzieje. Wobec braku jednoznacznego stanowiska Kościoła trzymam się mocno Słowa Boga. Ale czy dobrze je interpretuję. Jestem rozdarta.

Zobaczcie jak zachowywali się "obrońcy krzyża", gdy biskup diecezji warszawskiej Kazimierz Nycz zadecydował, że krzyż ma być przeniesiony do kościoła. Widać to na zdjęciach wiara.pl, galeria, Próba przeniesienia krzyża. Link: http://info.wiara.pl/gal/spis/603702.Proba-przeniesienia-krzyza.
Zachowanie tzw. "obrońców krzyża" to wprowadzanie anarchii w Kościele.

A mnie sie wydaje ,że najbardziej pogubieni są niektórzy księża...To dla nich powinny być rekolekcje!

Księże Arturze,
Czy Ksiądz sam rzeczywiście tylko naucza a nie poucza? – Czy w tym, co Ksiądz tu napisał jest wyłącznie głoszenie Ewangelii, Dobrej Nowiny o Zbawieniu i nie ma żadnego potępiania?

Co się dzieje? Dlaczego chrześcijanie walczą ze sobą nawzajem? Skąd w sercu ochrzczonych tyle nienawiści i zła? Są ludzie, którzy nie wierzą i teraz wykorzystują podział społeczno - religijny dla zamanifestowania swojej obecności. Dlaczego to robią? Krzyż został wplątany w rozwiązanie problemu politycznego. To nie kościół, to nie państwo, ale masoneria chce zniszczyć ludność żyjącą, w kraju nad Wisłą. Niech ustaną wszystkie gniewy i spory, a pośrodku nas niech będzie Chrystus.

Sprawa jest prosta, grupa zmanipulowanych naiwnych ludzi uwierzyła w spiskową teorię dziejów opozycyjnej partii politycznej odgrywa rolę przedstawicieli całego Kościoła i prawdziwych patriotów, przy dopingu mediów w tym tzw. katolickich. Sytuacja podobna jak w krajach islamskich, z tą różnica, iż w naszym Kościele panuje brak jednolitości poglądów wśród księży. Dletego nasz kraj jest bardzo źle postrzegany na forum międzynarodowym.

To smutne, co dzieje się dziś pod tzw. „krzyżem smoleńskim”...

Te bandy wyrostków i chuliganów, młodzieżówki lewackie i liberalne, które słownie i fizycznie atakują koczujących przy nim ludzi. Policja która nie reaguje...

Wygląda na to, że jest to krzyż „nielegalny”, który w majestacie może być opluwany, obsikiwały, lżony i wyśmiewany.

Straż Miejska, Policja, barierki i gaz łzawiący przeciw modlącym się i nieuzbrojonym, najczęściej starszym ludziom. Z jednej strony krzyż i Oni, zdesperowani, zaszczuci i poniżani przez media, z drugiej butna i arogancka władza III RP...

Język władzy, argumenty i metody żywcem jak wzięte z Gomułki, gdy krzyże przepędzano do kościołów, a Obraz Janogórski po prostu aresztowano... to bardzo przykre 20 lat po upadku (czy aby na pewno?) komuny.



Jakiż to genialny diabelski plan, sprawić aby sami Katolicy walczyli ze sobą o krzyż, odżegnując się nawzajem od czci i wiary...

Pytam was, po której stronie stałby dziś ks. Jerzy Popiełuszko?
Co ważne, historia lubi się powtarzać, bo tak jak dziś abp. Nycz, tak kiedyś kard. Glemp miał całkiem inne zdanie niż bł. ks. Jerzy. Opatrzność pokazała kto wtedy miał rację, a kard. Glemp uderzył się w piersi.

Czy już zapomnieliśmy, że o miejsce dla krzyża w przestrzeni publicznej walczyliśmy z komuną (przecież także bardzo wielu ludzi z PO i PIS - wtedy jeszcze razem) . Czyż nie śpiewaliśmy „wolność krzyżami się mierzy” ? Wtedy walczyliśmy nie o liberalizm, ale o prawdziwą wolność, także i tę "do" krzyża w miejscach publicznych!
Cóż więc się stało? Dlaczego nasza dzisiejsza - nowoczesna, europejska, liberalna - wolność już krzyża nie potrzebuje? A może, czemu jej TEN krzyż przeszkadza? Bo zdaje się, że tu nie tylko o TEN krzyż chodzi, on stał się jedynie symbolem - ale walki o wolność "od" krzyża w życiu społecznym
Dlaczego dziś nienawiść dokonała takiego spustoszenia w naszych sercach? Jak i kiedy wydarliśmy z nich wdzięczność za „trudny dar wolności”...?

Kłamstwem i manipulacja, jest twierdzenie, że krzyż pod Pałacem jest tylko kolejnym niepotrzebnym symbolem religijnym, albo wręcz samowolką budowlaną, a który ma swoje miejsce - jeśli już - to jedynie w jakimś kościele.
Ten krzyż jest i był od początku inny. Tu stał się znakiem pamięci o tragedii Smoleńskiej. Skąd więc ten pośpiech i ta determinacja? Dlaczego przenosić ten krzyż już teraz, jeśli nie ma nawet pomysłu, co postawić na jego miejsce? Bo akurat fakt, że TEN krzyż może i powinien zostać zastąpiony jakimś epitafium 10 kwietnia nie budzi większych wątpliwości. A wtedy zanieście go nawet do Smoleńska na piechotę!

Chyba że Komorowskiemu, PO i wielu innym musi to bardzo przeszkadzać. Boleję, że tak mocno przeszkadza także kilku mocno związanym z PO, Tygodnikiem Powszechnym, GW i TVN, a uważającym się za katolickich dziennikarzom, a nawet kilku dyżurnym kapelanom salonu - księżom i biskupom.
Choć nie dziwię się już wcale, że to akurat oni nie mają odwagi przypomnieć swoim przyjaciołom, że krzyż był, jest i zawsze będzie - bo musi być - znakiem sprzeciwu... Sprzeciwu przeciw dokonującej się (nawet w mocy prawa) niesprawiedliwości, sprzeciwu także politycznego, tak jak kiedyś przeciw komunie, a dziś np. przeciw podnoszeniu VAT-u na żywność – co bardzo uderzy w najbiedniejszych – bez podnoszenia PIT-u dla najbogatszych.
Ale do tego trzeba chcieć być prorokiem, a nie konformistą, choćby i w fioletowej sutannie... Jednak aby wszystko było całkiem jasne, nie walczę z hierarchią Kościoła, a tylko z tymi duchownymi, którzy przez ekonomiczne lub towarzyskie powiązania z tzw. "salonem" całkiem zapomnieli o radykaliźmie ewangelicznym w głoszeniu prawdy i przeszkadza im bardzo antyliberalna Katolicka Nauka Społeczna.

Jeśli przyjąć, że ten krzyż jest rzeczywiście używany politycznie przez PIS, to w równym stopniu jest on politycznie rozgrywany także przez PO w walce z pamięcia Lecha Kaczyńskiego, a do tego przez SLD do walki z religią w przestrzeni publicznej.

Dlatego uważam, że to przede wszystkim Oni poniosą całą odpowiedzialność za skutki tej polityczno-medialnej hucpy, na której skorzysta jedynie SLD i niewierzący Palikot, ktory już się pod jedynego obrońcę wartości religijnych bezczelnie podszywa.

Może choć postawa w tej sprawie właśnie takiego indywiduum jak Palikot, obudzi wreszcie czujność tych, którzy tzw. "obrońcami krzyża" spod Pałacu się gorszyli, bo to sam Palikot dość jasno pokazuje po której stronie jest prawda i racja, oraz komu na krzyżu i Kościele na prawdę zależy.

A teraz heszcze ten heppening antykrzyzowy...
Gdzie dzisiaj są abp. Nycz, abp. Życiński, bp. Pieronek, o. Zięba, ks. Sowa i ks. Boniecki? Czemu im to nie przeszkadza?
Czemu dziś już nie oburzają się na profanację krzyża, skoro kilka dni temu nazwali profanacją modlitwy grupy ludzie przed krzyżem i ich walką o to, aby pozostał przed Pałacem Prezydenckim do powstania innego upamiętnienia?

Czy to jest jedyny krzyż na świecie, który przestał być warty szacunku?

A może wyżej wymienionym księżom nie na obronie godności krzyża, a na obronie przed tym krzyżem tych, którym on bardzo przeszkadza...?

Jak czytam te wszystkie Państwa komentarze to dochodzą do wniosku, że jestem fanatykie Chrystusa.

Mój stary św. pamięci proboszcz mawiał; na szczęście w Kościele nie ma demokracji.

Mylił się. W Kościele polskim kwitnie demokracja, a każdy hierarcha jest panem na swych włościach.
Konsekwencją tego są gorszące wywiady i sprzeczne informacje.

Czytam w internetowym radiu Dzieje Polski Michała Bobrzyńskiego.Można kolejne odcinki odsłuchać http://mamakatarzyna.blogspot.com/ Może kogoś zainteresuje, warto. Historia nie skażona polityczną cenzurą potrzebna nam wszystkim.
Jestem w XV w. Od początku w budowę naszej państwowości brali udział polscy biskupi. Mieli wpływ na politykę i decyzje książąt i królów. Prowadzili własne gospodarstwa, zakładali szkoły, krzewili kulturę. Owszem,, czasem to prowadziło do gorszących sporów i konfliktów między możnowładcami a hierarchami, ale wszyscy służyli Kościołowi i Polsce. Dzięki temu Polska Jagiellonów była potęgą w Europie.
Przypominał nam o tym w czasie pielgrzymek Ojciec św. Jan Paweł II przywracając rodakom historię ojczystego kraju, a splatała się ona nieodmiennie z historią polskiego Kościoła.

Dziś w Kościele polskim są trzy nurty; kościół łagiewnicki i kościół toruński. Dzieli Polaków już nawet w wiejskich parafiach.
Na szczęście jest ten trzeci nurt; mrówczej pracy zwykłych księży, sióstr zakonnych, wolontariuszy i zwykłych parafian.

Ma ksiądz rację. To też mój Kościół i brakuje mi PRYMASA takiego, jakim był Stefan Kardynał Wyszyński. Czuję brak wielkich patriotów i wielkich pasterzy, którzy mieliby odwagę schować swoje poglądy polityczne, a troszczyć się o swój lud i ojczyznę, jak to było w minionych wiekach.

Przez krótką chwilę miałam nadzieję, że taką rolę spełni Sekretarz Ojca św. Jana Pawła II.

Jesteśmy błąkającymi się owcami, bo nawet nauczanie Kościoła różnie interpretowane jest przez różne ośrodki teologiczne.

Tak to odbieram i tak czuję się dziś w swoim Kościele.

Pojęcie "ksieża patrioci" znam z opowiadań rodziców. Starsi ludzie doskonale pamiętają takich księży. Ja jako dziecko zapmietałem jedynie obrazki, kiedy w kościele pełnym ludzi i dłuuugich kolejkach do spowiedzi przed największymi świętami przy niekórych konfesjonałach, mimo obecności księdza nie było ani jednej osoby. Wtedy nie rozumiałem tego - dziś już tak.
To co znam na ten temat z przekazów, formy działnia i wypowiedzi nieodparcie kojarzą mi się ze słowami zawartymi w tym artykule.
Przypadek?