Rodzinne tradycje
Te dziwaczne dla obserwatorów z zewnątrz znaki niejednemu z nas pomagają jednak przeżyć głębiej rzeczone święta. Bóg potrafi się nimi posłużyć, choć to, że istnieją w naszej tradycji, w żaden sposób nie wynika z przesłania Ewangelii. Henryk Przondziono Agencja GN

Rodzinne tradycje

Brak komentarzy: 0

Andrzej Macura

publikacja 12.04.2010 15:52

Ciekawe czy jakiś kosmita patrząc na katolików w Polsce Indiach i Kamerunie, zorientowałby się, że ma do czynienia z wyznawcami takiej samej religii.

Historia tych dwojga – maminsynka Izaaka i rzutkiej Rebeki pokazuje rodzicom wszystkich czasów, że jeśli tworzy się w domu dla dziecka zbyt wygodne warunki, łatwo wychować nieudacznika. Jeśli warunki w gnieździe nie są zbyt wygodne, łatwiej dziecku założyć własne.

„Ojciec wielu narodów”

Wprawdzie Abraham wszystko zapisał Izaakowi, ale dzieci miał więcej. Izmaela z niewolnicą Hagar i sześcioro synów z Keturą. Wszyscy oni z czasem dali początek różnym szczepom mieszkającym na obrzeżach Kanaanu. Tak spełniła się przepowiednia Boga: staniesz się ojcem wielu narodów (17,4). A gdy spojrzeć jeszcze na rzecz z perspektywy Nowego Testamentu, gdy Ludem stają się ci, którzy dotąd byli „Nie-Ludem”...

Abraham umiera i zostaje pochowany obok swojej żony, Sary. Przez Izaaka i Izmaela. Jakby dawne krzywdy odeszły już w niepamięć. Bo tak to jest. Zwłaszcza w obliczu śmierci. Przychodzi wypełnić smutny obowiązek, a potem trzeba jakoś żyć dalej. I ta historia będzie miała swój dalszy ciąg. Ale już bez „Ojca wielu narodów”

Życie, śmierć, różne cechy ludzkiego charakteru, różne temperamenty, obyczaje, Boża opatrzność i Jego prawa –  wszystko to razem tworzy historię, która przez Boga przemieniana jest w historię zbawienia. Tak jest zawsze. My też żyjemy w podobnym splocie. Naszych dziejów, w których zmierzamy do zbawienia.

Pierwsza strona Poprzednia strona strona 4 z 4 Następna strona Ostatnia strona
oceń artykuł Pobieranie..