Okna z obrazami

Witraż – ozdobne wypełnienie okna, wykonane z kawałków kolorowego szkła wprawianych w ołowiane ramki, które stanowią kontur rysunku. Kreskowanie na szkle lub malowanie na nim przezroczystymi farbami podkreśla charakterystyczne elementy, np. głowę, oczy, ręce, fałdowanie szat itp.

W Europie pierwsze witraże pojawiły się w średniowieczu. Najstarszy udokumentowany fragment witrażu, tzw. okrąg z Wissenburga (Niemcy), jest datowany na IX wiek. Rozkwit witrażownictwa nastąpił w okresie gotyku. Do Polski technika ta trafiła w XIV wieku.

2 ¤ 33
W gmachu opolskiej katedry, która sięga średniowiecza, również możemy podziwiać piękne okna witrażowe. Wchodząc do katedry po bokach głównego ołtarza, zauważamy wysokie okna witrażowe, nawiązujące stylem do witraży średniowiecznych. Każde okno obejmuje 33 obrazy. Treścią kompozycji są sceny biblijne.

Północne okno przedstawia ważniejsze momenty z działalności Chrystusa, południowe zaś rozwija sceny męki Pańskiej. Oryginalne rysunki postaci, wyraz ich twarzy i ruchy, fałdy szat, cieniowanie figur i oświetlenie, zmieniające się w różnych porach dnia, wywołują z bliska swoiste wrażenie.

Witraże te sprowadzono w 1882 r., z wyjątkiem 4 dolnych sfer obu okien, które projektował i wykonał w roku 1965 artysta Tomasz Cuber z Głogówka. W tym czasie dokonano wielkiej renowacji katedry. Powiększono wspomniane gotyckie okna do ich pierwotnej wielkości, a powstałe wskutek tego cztery najniższe rzędy uzupełniono nowymi obrazami.

Tematem tych nowych, dolnych części są zdarzenia ze Starego Testamentu. Za głównym ołtarzem w górnej, środkowej części jest jeszcze jeden witraż, niewidoczny z nawy głównej. Możemy go zobaczyć po zewnętrznej, wschodniej stronie absydy (od strony ul. Książąt Opolskich).