Perły z listy UNESCO. Jedyna taka kalwaria

Tak w grudniu 1999 r. Komitet Światowego Dziedzictwa UNESCO uzasadnił swoją decyzję o wpisaniu sanktuarium pasyjno-maryjnego w Kalwarii Zebrzydowskiej - jako jedynej kalwarii na świecie - na listę Światowego Dziedzictwa UNESCO. Co więcej, członkowie komitetu zauważyli też, że choć "kontrreformacja w końcu XVI wieku prowadziła do powielania kalwarii w Europie, to Kalwaria Zebrzydowska jest wyjątkowym przykładem tego typu krajobrazu w wielkiej skali, który integruje piękno naturalne, cele duchowe i koncepcję ideału parku barokowego".

Powstanie miasta znajdującego się kilkadziesiąt kilometrów od Krakowa datowane jest na początek XVII w., kiedy wojewoda krakowski Mikołaj Zebrzydowski ufundował w 1602 r. budowę klasztoru i zespołu kaplic dróg męki Pańskiej na wzgórzu Żarek na wzór Kalwarii jerozolimskiej.

Przez wieki dzieje Kalwarii były bardzo burzliwe (np. w latach 1655-1660 Kalwaria była okupowana przez Szwedów, w czasie II wojny światowej najpierw stacjonowało tu wojsko niemieckie), jednak rozwijający się od 1641 r. kult maryjny (wtedy opiekujący się klasztorem bernardyni dostali obraz Matki Bożej Płaczącej) cały czas się rozwijał i przyciągał rzesze wiernych, którzy przed wizerunkiem Kalwaryjskiej Pani wypraszali u Boga niezliczone łaski. Wielu z nich wracało tu potem, by podziękować za zdrowie, pracę, rozwiązanie trudnych spraw czy upragnione dziecko, o czym świadczą wota zdobiące wnętrze sanktuarium.

Dla mieszkańców Krakowa, całej archidiecezji i Małopolski Kalwaria ma podwójnie ważne znaczenie - to miejsce ukochał bowiem Jan Paweł II, który już od dziecięcych lat zawierzył Matce Bożej Kalwaryjskiej wszystkie swoje trudne sprawy. Sanktuarium odwiedzał potem często jako kapłan, biskup, kardynał i papież.

Podczas pierwszej pielgrzymki do Polski, w 1979 r., nadał kościołowi głównemu tytuł bazyliki mniejszej, a w 1987 r., podczas III pielgrzymki, w czasie Mszy św. na Błoniach krakowskich ofiarował Kalwaryjskiej Pani złotą różę papieską. Następnie Ojciec Święty gościł w Kalwarii w 1991 r. (na rynku, przy kościele św. Józefa), a 8 lat później, gdy z powodu choroby nie mógł odprawić Mszy św. na Błoniach, modlił się przed cudownym obrazem w kaplicy w kurii.

Z kolei 19 sierpnia 2002 r., podczas głównej uroczystości jubileuszowej z okazji 400-lecia sanktuarium, Jan Paweł II modlił się około pół godziny przed obliczem Matki Bożej, a następnie przewodniczył Mszy św. i zawierzył Matce Bożej Kalwaryjskiej Kościół, naród, i siebie samego. U stóp Matki Bożej Kalwaryjskiej złoty też krzyż papieski, wykonany na Rok Jubileuszowy 2002. Była to ostatnia wizyta Jana Pawła II w Polsce i ostatnia Msza św. odprawiona przez niego na ojczystej ziemi.

Warto dodać, że każdego roku tysiące wiernych uczestniczą - bez względu na pogodę - w kalwaryjskich obchodach Wielkiego Tygodnia, w którym najbardziej poruszające jest Misterium Męki Pańskiej w Wielki Piątek.

Wielkie uroczystości trwają też zawsze w Kalwarii w sierpniu, przez cały tydzień poprzedzający Wniebowzięcie Najświętszej Maryi Panny. Z kolei pod koniec sierpnia do sanktuarium pielgrzymują Ruch Światło-Życie i Służba Liturgiczna Ołtarza, a we wrześniu - rodziny archidiecezji krakowskiej.

Czytaj także:

Pomniki zagłady i siły ludzkiego ducha

Malutkie dzieło sztuki

Witamy w solnym świecie

Ta hala ma 104 lata

Królewski Kraków