Mówiące gałązki

W salwatoriańskim parku Drogą Krzyżową razem z Jezusem idą drzewa i krzewy. Złożeniu krzyża na ramiona Zbawiciela towarzyszy lim­ba – drzewo znoszące dzielnie wichry i śniegi; o krwi i bólu upadków przypomina głóg czy kolczasty ognik o czerwonych je­sienią koralach, bluszcz nasuwa myśl o wsparciu, jakiego Szymon udzielił Chrystusowi.

- Droga Krzyżowa w parku przy seminarium jest niekonwen­cjonalna. Przy stacjach pojawiają się kamienie, ale i specjalnie do­brane rośliny - mówi ks. Bogdan Giemza SDS, inicjator nietypowej kalwarii. - Główny jej projektant, Lesław Chudzyński, do każdej sta­cji przypisał drzewo czy krzew symbolicznie wyrażające daną tajemnicę Męki Chrystusa.

Niedawno posadzone rośliny potrzebują nieco czasu, by „peł­nym głosem” mówić o wydarze­niach Drogi Krzyżowej, ale już teraz robią wrażenie - a każdy nowy listek i zmieniające się pory roku wnoszą tu coś nowego. Park otaczający seminarium zo­stał już w pełni zrewitalizowany i kryje wiele malowniczych za­kątków. Tu grota Matki Bożej, tam mała kapliczka na starym dębie, ażurowa altanka, furtka otwie­rająca widok na rozległe pola...

By zajrzeć na parkowe alejki, należy się zgłosić na furtę semi­narium. Na stronie www.seminarium.sds.pl  podane są informacje na temat możliwości zwiedzania wnętrza obiektu - dawnego zam­ku, należącego niegdyś do znane­go browarnika Georga Kisslinga, a kryjącego wspaniałą Salę Dębo­wą, tzw. cesarskie schody i sze­reg reprezentacyjnych pomiesz­czeń.

Zamek jak nowy

Mówi ks. Jerzy Madera SDS - rektor WSD Salwarorianów: - Park, którego rewitalizacja przeprowadzona została w ubiegłym roku, ma wielką wartość przyrodniczą, a także edukacyjną. Przypomina nieco ogród botaniczny - odpowiednie plakietki pomagają poznać różne gatunki roślin. Jeśli chodzi o remont budynku, został już odrestaurowany tzw. Stary Zamek, w tym refektarz i Sala Dębowa. Obecnie trwają prace w Nowym Zamku. myślę, że do końca roku wszystko będzie gotowe. Być może wówczas nasz obiekt jeszcze szerzej otworzy się na gości.