Zawisza Czarny wrócił do klasztoru

„Po wiekach chcemy uczcić tego sławnego rycerza, który odznaczał się wielką miłością do ojczyzny, do drugiego człowieka, szlachetnością, wspaniałym intelektem” – mówił przed poświęceniem tablicy gwardian klasztoru o. Roman Banasik.

Inicjatorka przedsięwzięcia Elżbieta Wyszyńska przypomniała zgromadzonym na krużgankach, że Zawisza Czarny był „najwybitniejszym, najsławniejszym rycerzem okresu średniowiecza, mężem stanu, dyplomatą, odważnym, wyjątkowym człowiekiem, prawym, lojalnym, na którym można była zawsze polegać”.

Dlatego zdaniem Mikołaja Korneckiego - przewodniczącego Obywatelskiego Komitetu Ratowania Krakowa, który zorganizował zbiórkę na tę tablicę, Zawisza Czarny jest idealnym wzorem dla harcerzy.

Na zakończenie uroczystości Chór I Liceum Ogólnokształcącego w Krakowie odśpiewał Hymn Polski.

Zawisza Czarny z Garbowa k. Sandomierza herbu Sulima żył na przełomie XIV i XV w. Był rycerzem, starostą i dyplomatą. Odbywał liczne poselstwa, m. in. na Sobór w Konstancji czy na dwór Zygmunta Luksemburskiego. Uczestniczył w bitwie pod Grunwaldem przeciwko Krzyżakom. Wielokrotnie brał udział w wyprawach przeciwko Turkom. Zginął w 1428 r. na polu walki pod Golubacem (naddunajska twierdza), walcząc z wrogami wiary i cywilizacji europejskiej. Ciała nie odnaleziono. Symboliczny pogrzeb Zawiszy odbył się w kościele franciszkanów w Krakowie. Tam też wdowa po Zawiszy - Barbara z Radolina ufundowała epitafium poświęcone swojemu mężowi. Nie zostało ono jednak zachowane do naszych czasów. Po sześciu wiekach zawisło nowe.