Komórki do kosza

Na Mszy św. wszyscy się rozglądali i spoglądali na stojące w mundurkach dzieci i opiekunów. Najpierw była kolejka do spowiedzi, potem czynne uczestnictwo w Eucharystii. – Tak się wzruszyłam podczas modlitwy. Jak te dzieci pięknie się modliły, w skupieniu. To takie konkretne świadectwo wiary dla nas wszystkich – mówi pani Dorota. I ma rację. Skauci ze Stowarzyszenia Harcerstwa Katolickiego „Zawisza” – Federacji Skautingu Europejskiego mieli swój obóz w tym roku w Majdach, małej wiosce nieopodal Olsztyna. Nie mieszkali w domkach wczasowych lub kwaterach prywatnych, lecz w namiotach postawionych pod lasem, na terenie należącym do rodziny Błockich.

Boży fundament

– Nasz druh, Andrzej Zawiślak, jako młodzieniec spędzał w tej miejscowości wakacje i polecił nam Majdy. Pierwszy raz przyjechaliśmy tu w czerwcu na rozeznanie. Dzięki życzliwości sołtysa Antoniego Gromadzkiego udało na się dotrzeć do państwa Błockich, którzy dysponują dużym terenem. Od razu nam się tam spodobało i zaczęliśmy organizować obóz – mówi Piotr Tchórzewski, komendant obozu. Federacja Skautingu Europejskiego zrzesza 40 państw. Ruch wywodzi się z Francji, gdzie jest obecnie około 30 tys. skautów. W Polsce stowarzyszenie dopiero się rozwija; w tej chwili jest w nim około 2 tys. członków. – W ostatnich latach inne organizacje, według nas, zaczęły odchodzić od Kościoła. Są oczywiście jednostki zakorzenione w nim, ale trend jest niekorzystny. My bazujemy mocno na Bogu. Nasza lilijka symbolizuje, że jesteśmy zakorzenieni w Chrystusie i tego się trzymamy – mówi komendant.

Skauci działają przy parafiach i bazują na przekonaniu, że Kościół jest ich domem. Według komendanta skauting katolicki odradza się powoli. Twierdzi on, że młodzież jest psuta, co widać w szkole i na boisku. Dzieci nie mogą się poprawnie rozwijać. Takie zdanie mają również rodzice, którzy przyprowadzają swoje dzieci do skautów. – Nie wszyscy się nadają, bo dziecko, które przychodzi do nas, musi mieć wsparcie rodziców. Samo może mieć problem, aby u nas wytrzymać. Chodzi o takie szczegóły: na obozie zabieramy im telefony, zegarki i nie mogą mieć ze sobą żadnych komiksów, żadnego sprzętu do słuchania muzyki. Tak jest także na zbiórkach. Dziecko musi być stuprocentowo oddane temu, co robi na zbiórce – mówi Piotr Tchórzewski.

Ojciec przy garnku

Swoje działania skauci opierają na „Księdze dżungli” Kiplinga. Chłopcy między 8. a 12. rokiem życia maja obowiązek przeczytać tę książkę. – Możemy w niej łatwo odróżnić dobre postaci od złych, i na tej bazie uczymy postaw. Dzieci zwracają się do instruktorów imionami z książki. Same zwane są wilczkami. Szefem jest na przykład Akela. W czasie obozu panuje u nas świat bajki. Dzięki tej metodzie możemy leczyć dzieci z egoizmu. A praca przynosi efekty – mówi komendant.

Celem obozu w Majdach jest ukazanie poprawnego bycia z innymi. Dzieci doświadczają, że w grupie każdy jest ważny i ma swoje zadanie. Właściwie obóz dzieli się na dwie części: chłopięcą i dziewczęcą. Każda z tych grup ma swojego komendanta. W ciągu dnia uczestnicy wykonują prace odpowiednie do ich wieku: pomoc kucharzowi, sprzątanie obozu, zmywanie naczyń i przygotowanie liturgii. W ten sposób dzieci uczą się sumienności. Obecny jest także element religijny. Codziennie jest wspólna modlitwa, Eucharystia i wieczorne wyciszenie, aby spotkać się osobiście z Bogiem.

Obóz powstał i funkcjonuje dzięki rodzicom dzieci i osobom wspierającym. Ponieważ stowarzyszenie jest katolickie, nie dostaje żadnych dotacji, jak to jest w przypadku ZHP i ZHR. W Majdach posiłki przygotowuje ojciec jednego z chłopców, zawodowy kucharz. – Mój syn, który przyjął w tym roku Komunię św., na początku w swoim środowisku czuł się nieco wyobcowany, gdyż żył innymi wartościami niż większość jego rówieśników. Ale w tej chwili, gdy idziemy w mundurach, mówi: „Tato, jestem dumny, że jestem skautem” – mówi kucharz.