Prawa Człowieka w Filmie

Seanse będą organizowane m.in. w Kinie Muranów i w CSW Zamek Ujazdowski. Obejrzeć można dokumenty m.in. ze: Szwecji, USA, Wlk. Brytanii, Holandii, Belgii, Francji, Rosji, Iraku, Pakistanu, Brazylii, Kambodży, Indii i Chin.

"Afgańskie więzienie dla kobiet, w którym po raz pierwszy w życiu kobiety te mogą poczuć się... wolne" - o takim miejscu opowiada film "Za kratami nie nosimy burek" (Szwecja, 2012, reż. Nima Sarvestani). "Dla kobiet skazanych na życie w jednym z najbardziej restrykcyjnych społeczeństw świata więzienie niekiedy jest jedynym miejscem, w którym mogą czuć się swobodnie. Nikt nie każe im tu zasłaniać twarzy, z dala od utrzymywanego przez rodziny terroru mogą marzyć, snuć plany na przyszłość i wychowywać dzieci" - piszą o bohaterkach filmu organizatorzy warszawskiego festiwalu.

Jak wyjaśniają, większość kobiet przebywających w pokazanym w dokumencie więzieniu odbywa wyroki za ucieczkę z domu lub zdradę. "Wiele z nich zostało w dzieciństwie sprzedanych rodzinie męża. Niemal każda ma do opowiedzenia przerażającą historię psychicznej i fizycznej przemocy ze strony męża i rodziny" - czytamy w opisie tej historii.

Film "Mea maxima culpa: Milczenie w domu Boga" (USA/Wlk. Brytania, 2012, reż. Alex Gibney) podejmuje temat pedofilii w Kościele. "Punktem wyjścia jest historia czwórki głuchoniemych, decydujących się na ujawnienie nazwiska księdza, który molestował ich jako dzieci w latach 60." - wyjaśniają organizatorzy festiwalu.

Jedenastoletnia dziewczynka z Amsterdamu, mająca w życiu "naprawdę niełatwy start", to z kolei bohaterka dokumentu "Desi" (Holandia, 2000, reż. Maria Ramos). Organizatorzy festiwalu określili go jako "film o zaskakującej odporności i sile dziecka, które zawiedli dorośli". Matka Desi popełniła samobójstwo niedługo po jej urodzeniu. Dziewczynka jest więc zdana na innych. "Desi z dnia na dzień dowiaduje się, gdzie właśnie będzie nocować: u niezbyt wylewnej babci, u niezbyt dojrzałego ojca, czy może u ulubionej przyjaciółki" - czytamy w opisie tej historii.

W "Lecie z Antonem" (Belgia, 2012, reż. Jasna Krajinovic) opowiedziano o rosyjskim obozie wojskowym dla nastolatków. Tytułowy bohater, 12-letni Anton, jedzie w czasie wakacji do letniej szkoły wojskowej. "Od kiedy Putin doszedł do władzy, takie obozy stały się bardzo popularne. Poza musztrą grupa chudych wyrostków uczy się obezwładniać przeciwnika, odbierać broń, strzelać. Do wyposażenia treningowego, oprócz repliki kałasznikowa, należą m.in. noże, hełmy i tarcze, jakich na demonstracjach używa policja. Kadra wychowawców to weterani z Afganistanu i Czeczenii" - brzmi opis filmu.

"Indonezja: nieludzkie traktowanie chorych psychicznie i ktoś, kto próbuje im pomóc" - to tematy dokumentu "Człowiek, który zrywa łańcuchy" (Wlk. Brytania, 2013, reż. Erminia Colucci). Jego reżyserka opowiada o "pasung", czyli - jak tłumaczą organizatorzy festiwalu - "rozpowszechnionej w Indonezji praktyce izolowania, zakuwania w łańcuchy i zamykania w przydomowych klatkach osób chorych psychicznie (choć żyją nadal blisko swoich rodzin, chorzy pozostają w całkowitym odosobnieniu i zaniedbaniu – fizycznym i psychicznym, często popadając w głęboki stupor)".

W programie 13. edycji WatchDocs, która potrwa do 12 grudnia, są też m.in.: "Czerwone wesele" (o przymusowych małżeństwach zawieranych w okresie terroru Czerwonych Khmerów; Kambodża/Francja, 2012, reż. Guillaume Suon, Lida Chan) i "Londyn, nowy Babilon" (o Londynie opowiada reżyser Julien Temple, kronikarz tamtejszej sceny punk, autor teledysków i dokumentalista; ważną rolę w filmie odgrywa muzyka - głośna i buntownicza, ciekawie ilustrująca kolejne etapy rozwoju miasta; Wlk. Brytania, 2012, dokument współprodukowany przez BBC).

Pełny program festiwalu dostępny jest na stronie internetowej www.watchdocs.pl.