O kierownictwie duchowym i uzdrawianiu zranień

[21:58] necnon: wewnętrzna intuicja może zawodzić, zwłaszcza jeśli ktoś jest niedojrzały emocjonalnie
[21:58] doubtful: czy osoba świecka może być kierownikiem duchowym?
[21:58] o_Jozef_Augustyn: oczywiście może być.
[21:58] o_Jozef_Augustyn: w wielu wspólnotach, np. katechiści w neokatechumenacie, liderzy
[21:58] o_Jozef_Augustyn: bywają praktycznie kierownikami
[21:58] o_Jozef_Augustyn: ważne by to odbywało się jednak w ramach Kościoła hierarchicznego
[21:59] o_Jozef_Augustyn: w kontakcie z jakimś księdzem, z parafią /

[21:59] littleann: A jeśli chodzi o seminaria czy nowicjaty. Jeśli nie odpowiada nam kierownik. Jest jakiś sposób 'wyrwania' się spod jego skrzydeł czy trzeba 'przetrzymać'?
[22:00] o_Jozef_Augustyn: to bardzo trudna sytuacja
[22:00] o_Jozef_Augustyn: trzeba dobrze rozeznać, dlaczego nam nie odpowiada
[22:00] o_Jozef_Augustyn: np. porozmawiać sobie o tym przy okazji rekolekcji z gościem
[22:01] o_Jozef_Augustyn: w sytuacji konfliktowej można porozmawiać z przełożonym, ale to jest już wyższy stopień trudności
[22:01] o_Jozef_Augustyn: trzeba usilnie się wtedy modlić, żeby znaleźć uczciwe rozwiązanie
[22:01] o_Jozef_Augustyn: zwykle w seminariach oddziela się kierownictwo i spowiednictwo, co jest wyrazem mądrości Kościoła
[22:02] o_Jozef_Augustyn: w takiej sytuacji szukać wyjaśnienia, pomocy także spowiedzi
[22:02] o_Jozef_Augustyn: o ile do ojca duchownego w seminariach jesteśmy przypisani, o tyle nigdy nie jesteśmy przypisani do konkretnego spowiednika
[22:03] o_Jozef_Augustyn: uczciwość każe zakładać, że jeśli nie mogę się dogadać z ojcem duchownym, to niekoniecznie musi być to jego wina
[22:03] o_Jozef_Augustyn: może to być po prostu mój problem, a kierownik może być bardzo w porządku./

[22:03] aprylka: Jak rozumieć uzdrawianie zranień? Na czym to uzdrawianie ma polegać?
[22:03] o_Jozef_Augustyn: przyznam się, że dla mnie pojęcie uzdrawiania zranień jest trochę nadużywane
[22:04] o_Jozef_Augustyn: wewnętrzne zranienia jakoś się goją, ale myślę, że ważniejsze byłoby mówić o dźwiganiu zranień oraz o "zapominaniu" o zranieniach
[22:04] o_Jozef_Augustyn: mamy czasami jakiś mały kamyk w bucie, odarcie pięty, ale nie przerywamy naszego wspinania się w górach
[22:05] o_Jozef_Augustyn: uzdrowienie wewnętrzne nie może być szukaniem komfortu psychicznego ./

[22:05] Lars: Czy zranienia życiowe są powodem dla których ludzie szukają kierownictwa duchowego – a powinni raczej go szukać u psychologów ? (jak to rozeznać)
[22:05] o_Jozef_Augustyn: Jedno i drugie
[22:06] o_Jozef_Augustyn: w zranieniach zarówno ważna jest pomoc ludzka jak i pomoc kierownika duchowego
[22:06] o_Jozef_Augustyn: szczególnie w sytuacjach bardzo trudnych
[22:06] o_Jozef_Augustyn: są to dwie formy pomocy temu samemu człowiekowi.
[22:06] o_Jozef_Augustyn: łączenie tych dwóch form pomocy to wielka sztuka.
[22:07] o_Jozef_Augustyn: Kierownictwo pomaga w mądrym korzystaniu z psychoterapii
[22:07] o_Jozef_Augustyn: ale psychoterapia to pomoc nadzwyczajna i należy jej szukać tylko wtedy kiedy jest ona naprawdę potrzebna
[22:08] o_Jozef_Augustyn: w jakimś sensie poprzez modlitwę, autoanalizę i kierownictwo duchowe możemy często dojść do tych samych wniosków co w psychoterapii. /

[22:08] Lars: Słyszałem, że do „zranień” dość często dochodzi w gr. Odnowy w Duchu Św. szczególnie tam gdzie nie ma kapłana a jego miejsce zastępuje animator. Czy nie powinno się zwracać uwagi na to by takie grupy były prowadzone przez księży?
[22:08] o_Jozef_Augustyn: Jak najbardziej
[22:09] o_Jozef_Augustyn: Są pewne ruchy, które przyciągają osoby bardziej zranione i nie jest to nic złego
[22:09] o_Jozef_Augustyn: ale w takiej sytuacji proboszcz powinien być tego świadomy i powinien wykazać się wielką odpowiedzialnością./

[22:09] Owieczka_in_black: czy zranienie mogą być powodem odejścia od wiary, a jeśli tak, to proszę podać choć 1 przykład.
[22:09] o_Jozef_Augustyn: nie wydaje mi się
[22:10] o_Jozef_Augustyn: zranienia dobrze przeżyte prowadzą do wiary
[22:10] o_Jozef_Augustyn: to w zranieniach człowiek głębiej doświadcza, że sam sobie w życiu nie poradzi
[22:10] o_Jozef_Augustyn: "Beze mnie nic dobrego uczynić nie możecie"
[22:10] o_Jozef_Augustyn: zranień nie należy traktować jako katastrofy, ale jako trudny, bolesny dar, okazję
[22:11] o_Jozef_Augustyn: wszyscy jakoś jesteśmy zranieni
[22:11] o_Jozef_Augustyn: problem w tym, jak przeżywamy te zranienia.
[22:11] o_Jozef_Augustyn: traci się wiarę przez lekceważenie wiary
[22:11] o_Jozef_Augustyn: i przez niemoralne życie.
[22:11] o_Jozef_Augustyn: nigdy przez cierpienie jako takie.
[22:12] o_Jozef_Augustyn: Odruch buntu w cierpieniu nie jest utratą wiary.
[22:12] o_Jozef_Augustyn: ale okazją do wyznania wiary/

[22:12] majka6: a w jaki sposób kierownictwo duchowe wpływa na uzdrawianie zranień? czy wcześniej trzeba odbyć spowiedź generalną?
[22:12] o_Jozef_Augustyn: spowiedź generalna winna być dobrze rozeznana
[22:12] o_Jozef_Augustyn: nie należy spowiedzi traktować jako "wielkiego oczyszczenia".
[22:13] o_Jozef_Augustyn: Kierownictwo bardzo pomaga w uzdrowieniu przez sam fakt, że ktoś nas przyjmuje takimi, jakimi jesteśmy.
[22:13] o_Jozef_Augustyn: Jest to symbol tego, że tak właśnie przyjmuje nas Pan Bóg./

[22:13] baranek: co jest podstawą wybaczenia komuś ?
[22:13] o_Jozef_Augustyn: Wola wybaczenia
[22:14] o_Jozef_Augustyn: możemy czuć niechęć a nawet nienawiść, ale kiedy mamy wolę wybaczenia i powierzamy ją
[22:14] o_Jozef_Augustyn: Bogu, to przebaczamy
[22:14] o_Jozef_Augustyn: Przebaczenie nie jest problemem między mną a krzywdzicielem, ale między mną a Panem Bogiem.
[22:15] o_Jozef_Augustyn: Do krzywdziciela mogę czuć nienawiść, a Panu Bogu mogę powiedzieć, że mu przebaczam.
[22:15] o_Jozef_Augustyn: Z czasem i emocje nasze będą się zmieniać - leczyć./