Cnota umiarkowania

[21:30] <majim>: ale to normalne
[21:31] <ksiadz_na_czacie11>: i tam właśnie znajdujemy ewangeliczne uzasadnienie cnoty umiarkowania: "nie troszczcie się zbytnio"
[21:31] <ghostface>: potrzeba nie zawsze znaczy "pragnienie"
[21:31] <ksiadz_na_czacie11>: ale... posiadać też można co innego. niekoniecznie rzeczy materialne.....
[21:31] <wwwiola>: a zbytnio czyli jak? kiedy będziemy wiedzieć, że to już "za wiele"?
[21:32] <ksiadz_na_czacie11>: Wwwiola. sama pisałaś. wtedy gdy zacznie to być dla nas ponad sprawy ważniejsze
[21:32] <karolina1x>: ale żeby nie wpaść w pracoholizm bo dzieci bądą miały buty ale nie będą miały rodzica...
[21:33] <ksiadz_na_czacie11>: o to to... pracoholizm to kolejne niebezpieczeństwo nie umiarkowania, kariera itp.
[21:33] <majim>: człowiek nawet jak będzie miał worek złota, to zawsze zapragnie drugiego, norma
[21:33] <ataner155>: księże...ci na stołkach też musza być
[21:34] <karolina1x>: trzeba tez mieć umiar i umieć odpoczywać....w niedziele
[21:34] <ksiadz_na_czacie11>: jeżeli praca staje się bożkiem, tzn. kiedy poświęca się jej wszystko i wszystko jest podporządkowane pracy, to już przesada
[21:35] <langusta_>: ks. czyli pkt. 4 cnoty umiarkowania winna być polityka
[21:35] <karolina1x>: jak zdobywamy pieniądze tylko dla ich posiadania coraz więcej i więcej to tez staja się naszym bożkiem....można paść np. w chore sknerstwo, albo manie posiadania
[21:36] <ksiadz_na_czacie11>: tak samo bożkiem może się stać nauka. wiedza i jej posiadanie......
[21:36] <wie_sia>: pracocholizm to morderstwo rodziny, rodzina staje się wtedy złem, które trzeba usunąć na bok bo ciągle przeszkadza pracocholikowi
[21:36] <karolina1x>: wiedza?
[21:37] <ksiadz_na_czacie11>: tak Karolina. dla posiadania wiedzy też można stracić rozum
[21:37] <Hinduska>: czyżby wieczni studenci?
[21:37] <ataner155>: ksiądz zdaje się sporo pisze...czyli musi tez mieć sporą wiedzę?
[21:37] <zielona_mrowka>: oj pożądliwość wiedzy jest straszna
[ [21:37] <slomiany_ogien>: jeśli np. praca stanie się dla kogoś bożkiem wtedy może zrobić wszystko by jej nie stracić
[21:37] <zielona_mrowka>: Hinduska niekoniecznie, można cale życie studiować i mieć to dobrze poukładane, można być od 2lat studentem i stać się niewolnikiem nauki
[21:37] <zielona_mrowka>: tak naprawdę bez celu
[21:37] <karolina1x>: ks. a bliżej o tej wiedzy
[21:37] <wie_sia>: słomiany, właśnie o tym pisałam
[21:38] <ksiadz_na_czacie11>: Karolina. piszą userzy wyżej:)
[21:39] <ksiadz_na_czacie11>: cnota umiarkowania powinna też dotyczyć naszych ulubionych zajęć. takich dozwolonych i przyjemnych
[21:39] <wwwiola>: niektórzy chyba nie potrafią czytać ze zrozumieniem.. samo uczenie się nie jest złe, ale uznanie, ze samą wiedzą-rozumem mogę wszystko staje się niebezpieczne
[21:39] <zielona_mrowka>: wiedza/nauka ma pełnić funkcje usłużna tylko i wyłącznie, nawet uczenie się tylko dla wiedzy o ile ta wiedza służy mi w życiu do Dobra jest ok. ale jeżeli nie ma na kierunkowania na Dobro to można to rozbić o ... ;)
[21:39] <langusta_>: jak np. internet i czaty ;)
[21:40] <ksiadz_na_czacie11>: jak np Langusta. i tu muszę się uderzyć w piersi
[21:40] <langusta_>: bo potem człowiek chodzi niewyspany
[21:40] <karolina1x>: nie miarkowanie moim zdaniem to tez wieczne ,niekończące się wyciąganie brudów ...np. w polityce
[21:40] <megi>: brak umiaru prowadzi do uzależnień a uzależnienia wypaczają osobowość
[21:41] <ksiadz_na_czacie11>: o to to Megi
[21:42] <ksiadz_na_czacie11>: a idźmy dalej, bo chciałbym jeszcze zwrócić uwagę na jedno. mianowicie na konieczność umiarkowania w sprawach duchowych. od razu powiem, że nie chodzi o pomniejszanie czasu np na modlitwę. ale jest takie niebezpieczeństwo zachłanności duchowej.....
[21:43] <majim>: a np. takie klepanie bez sensu modlitw, tez powinno być umiarkowane prawda?
[21:43] <ataner155>: nie ma modlitwy bez sensu
[21:43] <ataner155>: nawet klepana swój sens ma
[21:43] <ksiadz_na_czacie11>: Majim. człowiek dojrzały powinien się modlić a nie klepać
[21:43] <wwwiola>: czy chodzi o to, że modlitwa czasem staje się "sztuka dla sztuki"?
[21:44] <ksiadz_na_czacie11>: w zachłanności duchowej chodzi o to, że chciałoby się od razu stać doskonałym
[21:45] <ksiadz_na_czacie11>: czasem tak mamy, że niecierpliwimy się w pracy nad sobą. wydaje się nam, że to powinno już zaskoczyć, zadziałać, a tu wciąż słabości wychodzą....
[21:46] <ataner155>: a święci? oni ciągle w modlitwie chodzili...nawet rozmawiając z innymi, czy pracując
[21:46] <ksiadz_na_czacie11>: ta niecierpliwość jest właśnie oznaką zachłanności duchowej
[21:47] <karolina1x>: zachłanność duchowa?
[21:47] <karolina1x>: to źle ze człowiek chce więcej i więcej
[21:48] <ksiadz_na_czacie11>: czasami zachowujemy się tak, jakbyśmy się znaleźli w pośrodku składu z łaskami i chcielibyśmy to, i to, i tamto jeszcze.... wszystko na raz. a tu trzeba umiarkowania. powoli, cierpliwie i systematycznie
[21:48] <langusta_>: ks. pazerność duchowa a brak cierpliwości do siebie to znak równości ?
[21:48] <karolina1x>: a to cierpliwości to często nam brakuje
. nie. brak cierpliwości jest oznaką pazerności
[21:49] <ksiadz_na_czacie11>: jak w odniesieniu do rzeczy materialnych. jak nie mamy czegoś a chcielibyśmy mieć w sposób nieumiarkowany, to stajemy się niecierpliwi
[21:49] <ksiadz_na_czacie11>: czyż nie jest tak?
[21:50] <ataner155>: niecierpliwi? raczej wściekli i zazdrośni
[21:50] <karolina1x>: w sprawach materialnych? nie
[21:51] <karolina1x>: jakbym chciała się niecierpliwić kiedy na mercedesa zarobię to.....
[21:51] <ksiadz_na_czacie11>: Karolina. a jak jest wtedy, gdy chciałoby się mieć i można by mieć? czyż nie chcemy mieć od razu, natychmiast?
[21:52] <karolina1x>: no nie wiem ks. ja to nie mam wielkich pragnień doczesnych
[21:52] <karolina1x>: tzn. materialnych
[21:52] <karolina1x>: jakoś nigdy mnie nie pociągały a jak mi cos zbywa to nie długo bo zaraz wydam
[21:53] <ksiadz_na_czacie11>: no dobrze. to teraz: jak wypracować sobie cnotę umiarkowania?
[21:54] <Hinduska>: używanie rozumu
[21:54] <majim>: trening czyni mistrza
[21:54] <karolina1x>: podobno jak nad czymś pracujemy to musimy się z tym zmierzyć
[21:54] <slomiany_ogien>: pracować nad sobą
[21:54] <Hinduska>: trzeba na rozum, a nie wyłącznie emocje
[21:54] <karolina1x>: czyli wytrwałą praca nad sobą
[21:55] <ksiadz_na_czacie11>: o właśnie Hinduska. a w jakim sensie mamy go używać? o czym myśleć np.?
[21:55] <Hinduska>: patrzenie w przyszłość też
[21:56] <ksiadz_na_czacie11>: czyli ważne pytanie: czy naprawdę jest mi to potrzebne?
[21:56] <karolina1x>: no właśnie można być tez nie umiarkowanym w emocjach np. okazywać swoja wieczna złość, zniecierpliwienie itd.
[21:56] <langusta_>: o Nim, inaczej pozostanie tylko czysta moralność
[21:56] <ksiadz_na_czacie11>: jakie jeszcze pytanie warto by sobie zadać?
[21:56] <ataner155>: emocje są gorsze do pokonania
[21:56] <Hinduska>: czy swoim nie umiarkowaniem kogoś nie krzywdzę
[21:56] <zwyczajna>: emocje się załatwia a nie pokonuje:))
[21:56] <ataner155>: hmm.. czy to czego chce zbliży mnie do Nieba?
[21:57] <ksiadz_na_czacie11>: słusznie Hinduska
[21:57] <zwyczajna>: ....hm potrzeby estetyczne. Mamy do nich prawo ze kolekcjonuje coś..?
[21:57] <zwyczajna>: mam żyć życiem czysto praktycznym..?
[21:57] <ksiadz_na_czacie11>: Ataner. w tym przypadku to raczej optowałbym za pytaniami na płaszczyźnie natury. choć oczywiście masz rację że odniesienie do Boga jest ostatecznie najważniejsze
[21:57] <Hinduska>: kupić setnego gołębia czy rachunek za telefon zapłacić?
[21:58] <Hinduska>: uczciwość
[21:58] <ataner155>: ale to jest płaszczyzna mojej natury-księże
[21:58] <ksiadz_na_czacie11>: a ja bym sobie postawił jeszcze takie pytanie: czy i jak mi to pomoże w rozwoju?
[21:59] <megi>: radykalnie ( dla nieopanowanych i chorych na niecierpliwość) - cnotę umiarkowania dobrze kształtuje jakaś dolegliwość która jest i nie mamy na nią wpływu
[21:59] <zwyczajna>: w rozwoju wrażliwości estetycznej
[21:59] <ksiadz_na_czacie11>: cnotę umiarkowania, starożytni (Arystoteles) nazywał "złotym środkiem"
[22:00] <ksiadz_na_czacie11>: a św. Paweł napisał o umiarkowaniu tak: "wszystko mi wolno, ale nie wszystko przynosi korzyść"
[22:01] <wladek>: księże... a ja zawsze uważałem, że to dotyczy wolnej woli człowieka
[22:01] <wladek>: a nie umiarkowania
[22:02] <zwyczajna>: Kaplica Sykstyńska- owoc nie umiarkowania? czy owoc geniusza ludzkiego..?
[22:02] <langusta_>: ks. czym różni się umiarkowanie od powściągliwości ?
[22:02] <ksiadz_na_czacie11>: zatem powtórzymy krótko: cnota umiarkowania odnosi się do tego co dobre i dozwolone. chodzi o zachowanie umiaru w korzystaniu z dóbr i darów, tak by nie przeradzało się to w obsesję i pożądliwość
[22:02] <ksiadz_na_czacie11>: Władek. owszem, ale sens wskazuje na możliwość korzystania i korzystanie rozsądne. a w umiarkowaniu o to właśnie chodzi
[22:03] <karolina1x>: ks. nie umiarkowaniem może być chyba tez szukanie wiecznie dziury w całym np. doszukiwania się tylko błędów w Piśmie Św.
[22:03] <martyna1804>: czyli Aurea mediocritas zachowywanie umiaru we wszystkim
[22:03] <zwyczajna>: dla każdego chyba ów umiar to rzecz względna
[22:03] <ksiadz_na_czacie11>: Karolina. z tym to jest tak jak to św. Paweł mówił: "baśnie i genealogie bez końca"
[22:03] <zwyczajna>: dla jednego czym innym jest umiar a dla innego jeszcze co innego
[22:04] <prostaczek>: no i umiar w miłości to też dziwnie brzmi...
[22:04] <zwyczajna>: najbardziej pod tym względem chyba tego umiaru brakuje Bogu
[22:04] <ksiadz_na_czacie11>: nie ma względności. granicą jest przeradzanie się w pożądanie
[22:05] <zwyczajna>: jest względność
[22:05] <zwyczajna>: bo dla jednego granica będzie gdzie indziej
[22:05] <zwyczajna>: niż u innego
[22:06] <slomiany_ogien>: umiar= mądre życie
[22:06] <ksiadz_na_czacie11>: aby uniknąć rozciągania umiaru na to co dotyczy naszego odniesienia do Boga, przypomnę iż to o czym mówimy to są cnoty ludzkie. dotyczą więc tych sfer życia, które są sensu stricto ludzkie
[22:07] <ksiadz_na_czacie11>: podsumowanie już było. krótkie, ale jednak. pozostaje zatem powiedzieć......
[22:07] <ksiadz_na_czacie11>: amen