Apokalipsa

Apokalipsa to gatunek literacki, a także tytuł jednej z ksiąg Nowego Testamentu. Można termin ten tłumaczyć jako „objawienie”.

Rodzaj literacki zwany apokalipsą opisuje tajemnice dotyczące końca czasów oraz sensu dziejów. Teksty pełne są niezwykłości, lubują się w wielorakiej symbolice, aluzyjności, wieloznaczności. Powoduje to trudności w ich interpretacji. Tak zresztą było już wówczas, gdy powstawały. Wtedy jednak była żywa tradycja objaśniania czytanych tekstów. Dziś wiele obrazów i symboli jest niejasnych, dawno zapomnianych, co stwarza dodatkowe trudności w odbiorze.

Trzeba dobrej znajomości starożytnej kultury i tradycji środowisk, w których apokalipsy powstawały. Wyjaśnianie obrazów i symboli bez dostatecznej wiedzy może prowadzić do wypaczenia myśli autora (tu wielka rola objaśnień w wydaniach Biblii). Dzisiejsze skojarzenia nie przystają bowiem do skojarzeń tamtej epoki. Dlatego księga Apokalipsy łatwo stawała się źródłem błędów nie tylko interpretacyjnych, ale i błędów w wierze. Równocześnie zaś przyciągała i przyciąga tajemniczością.

Ewangelie synoptyczne odnotowują fragmenty mów Jezusa, w których posługuje się on apokaliptycznym sposobem mówienia.

Otwórz: Ap 1,1 NN.; 13,1 NN.; Mt 24