Z poetą o poezji

[21:00] <ksiadz_na_czacie2>: Szczęść Boże! Witam na czacie portalu Wiara.pl
[21:00] <ksiadz_na_czacie2>: Gościem dzisiejszego czata jest pan Wojciech Wencel. Witamy serdecznie
[21:00] <ksiadz_na_czacie2>: Poeta, eseista, krytyk literacki.

[21:00] <Wojciech_Wencel>: Szczęść Boże! Dobry wieczór.

[21:01] <ksiadz_na_czacie2>: Redaktor działu literackiego kwartalnika "Fronda" oraz felietonistą tygodników "Wprost" i "Gość Niedzielny". Współpracuje z „Arcanami” i „Teologią Polityczną”.
[21:01] <ksiadz_na_czacie2>: Ostatnio opublikował tomy wierszy „Podziemne motyle” i „De profundis” oraz wybór felietonów „Niebo w gębie” (2010).
[21:01] <ksiadz_na_czacie2>: Parafrazując fragment wywiadu z naszym Gościem: Przychodzące jak złodziej w nocy natchnienie i rzemiosło, czyli mozolna obróbka obrazów – dwa filary poezji.
[21:01] <ksiadz_na_czacie2>: O tym chcemy dzisiaj rozmawiać.
[21:01] <ksiadz_na_czacie2>: Na początek pytania moderatora: Czym różni się dobra poezja od mody na pisanie wierszy? Dlaczego jeden wiersz uznajemy za arcydzieło, a o innym twierdzimy, że jest kiepski?
[21:02] <ksiadz_na_czacie2>: Internautów proszę o pytania.

[21:04] <Wojciech_Wencel>: Ocena wiersza zawsze jest niespodzianką dla piszącego. Kiedy zaczyna się pisać, nie wie się, czy jest się poetą, czy tylko wrażliwym człowiekiem. Myślę, że o jakości wiersza decydują dwie sprawy: iskra Boża i sprawne rzemiosło, tzn. umiejętność
[21:04] <Wojciech_Wencel>: okiełznania emocji i odtworzenia ich na nowo - w poezji.
[21:05] <Wojciech_Wencel>: Czyli jakiś dystans, szacunek dla tradycji./

[21:05] <ksiadz_na_czacie2>: Mówiąc rzemiosło co mamy na myśli?

[21:06] <Wojciech_Wencel>: Także słuch poetycki, wykształcony przez czytanie innych poetów. Wrażliwość językowa./

[21:06] <ksiadz_na_czacie2>: Młody człowiek chce zacząć pisać wiersze. Od czego powinien zacząć?

[21:08] <Wojciech_Wencel>: Nie musi się na nic oglądać. Pisanie wierszy samo w sobie jest piękną przygodą duszy, sposobem na wyrażenie uczuć. Dopiero kiedy zauważy, że te wiersze poruszają nie tylko jego i najbliższych, powinien poszukać dla siebie konkretnej tradycji... Czytać,
[21:09] <Wojciech_Wencel>: rozwijać się, a w odpowiednim czasie wybrać moment debiutu. Generalnie lepiej debiutować książką później niż wcześniej, ale to nie jest prawo./

[21:09] <aprylka>: o czym Pan najchętniej pisze? Jaka jest ulubiona tematyka i dlaczego właśnie ta?

[21:12] <Wojciech_Wencel>: Piszę o swoim życiu, a ściślej o swojej historii. Moja biografia nie jest jakaś szczególna, ale jeśli spojrzeć na nią przez niebieskie okulary może stać się ciekawa. Jak indywidualna historia każdego człowieka. Wierzę, że autorem wszystkich naszych
[21:13] <Wojciech_Wencel>: historii jest sam Bóg, a On potrafi wymyślać naprawdę fascynujące opowieści. :) /

[21:13] <Ka_>: rozwijać się - znaczy kształtować literacko słowo?

[21:15] <Wojciech_Wencel>: Uczyć się panowania nad słowem przez lekturę innych poetów. Po jakimś czasie zaczynamy widzieć, jak te wiersze są zrobione i że np. zmysłowy konkret w poezji zawsze jest lepszy niż ogólne pojęcia. Czesław Miłosz pisał: "Nie może mowa być obrazem i niczym
[21:16] <Wojciech_Wencel>: więcej". Ale obraz jest jej podstawą. Poezja to dziedzina wyobraźni, nie intelektualny koncept./

[21:16] <kade>: Jestem ciekawa czy miał pan dobrych nauczycieli języka polskiego i jak oceniano Pana wypracowania.Pozdrawiam serdecznie.

[21:19] <Wojciech_Wencel>: W liceum trafiłem na świetnego polonistę, który zafascynował mnie poezją Herberta, Norwida, Mickiewicza... Zaniosłem mu moje pierwsze wiersze i właściwie od niego dowiedziałem się, że one poruszają kogoś poza autorem. :) A do wypracowań zawsze miałem
[21:20] <Wojciech_Wencel>: talent. Na maturze z polskiego koleżanki i koledzy z klasy chcieli siedzieć obok mnie. :) Z tego, co pamiętam, opłaciło się./