Interesuję się Janem Pawłem II ze względu na Jego świętość

[21:00] ksiadz_na_czacie2: Szczęść Boże, witam wszystkich
[21:00] ksiadz_na_czacie2: Szczególnie serdecznie witam naszego Gościa
[21:01] ksiadz_na_czacie2: jest nim pan Janusz Poniewierski , redaktor miesięcznika Znak
[21:01] ksiadz_na_czacie2: autor monumentalnego dzieła Pontyfikat
[21:01] ksiadz_na_czacie2: biograf Jana Pawła II
[21:01] Janusz_Poniewierski: Ja witam wszystkich i czekam na pytania/

[21:02] ksiadz_na_czacie2: zanim nadejdą pytania od internautów: Panie Januszu, czy jest jeszcze coś z życia Jana Pawła II, o czym nie wiemy?
[21:02] ksiadz_na_czacie2: proszę o przysyłanie pytań
[21:02] Janusz_Poniewierski: W tym pytaniu kryje się paradoks. bo gdybyśmy o tym wiedzieli to juz nie byłoby tajemnicy.
[21:03] Janusz_Poniewierski: a teraz poważnie. życie JP2 toczyło się na oczach miliardów. w tej biografii nie było nic do ukrycia.
[21:03] Janusz_Poniewierski: ale oczywiście życie człowieka jest tajemnicą - i takie też było życie Papieża i Jego relacja z Bogiem/
[21:03] John_Abruzzi: Czy jako biograf JP II poznał Go Pan osobiście?
[21:04] Janusz_Poniewierski: Tak. Nie znaliśmy się blisko, ale kilka razy miałem zaszczyt rozmawiać z Papieżem./

[21:04] uleska: Kiedy i w jakich okolicznościach poznał Pan Jana Pawła II
[21:05] Janusz_Poniewierski: Kiedy zaczynałem studia, On jeszcze mieszkał w Krakowie, chodził po ulicach, jeździł tramwajem.
[21:05] Janusz_Poniewierski: Ja w 1989 roku pojechałem na kilka miesięcy do Watykanu i to był mój pierwszy osobisty kontakt z Papieżem./

[21:05] John_Abruzzi: Jak wyglądały ty rozmowy, o których Pan mówi? Jakie były ich okoliczności, jak do nich doszło?
[21:06] Janusz_Poniewierski: Kiedy człowiek uczestniczy we Mszy w kaplicy prywatnej Papieża, to On potem podchodził do każdego, witał się,
[21:06] Janusz_Poniewierski: pytał, kim jesteś?
[21:07] Janusz_Poniewierski: do najważniejszego spotkania doszło jednak wtedy, kiedy pracowałem w Tygodniku Powszechnym.
[21:07] Janusz_Poniewierski: pojechaliśmy z grupą kolegów do Rzymu, a Papież zaprosił nas na obiad.
[21:07] Janusz_Poniewierski: Rozmawialiśmy wtedy przez kilka godzin./

[21:07] donia: Podjęcie się pisania o Pontyfikacie człowieka tak wielkiego formatu to chyba ogromne wyzwanie??
[21:08] Janusz_Poniewierski: Tak, to jest bardzo zobowiązujące. /

[21:08] donia: co skłoniło Pana do napisania Takiego dzieła
[21:08] Janusz_Poniewierski: Fascynacja JP2./

[21:08] Lars: Trzeba być empatycznym człowiekiem by widzieć to wszystko co jest wewnątrz czyli w sercu człowieka, odniosłem wrażenie, że pan potrafi patrzeć inaczej, głębiej, na drugiego człowieka – czy takie patrzenie jest trudne i jak się tego uczyć?
[21:09] Janusz_Poniewierski: Dziękuję za dobre słowo. Radzę słuchać drugiego człowieka.
[21:09] Janusz_Poniewierski: Dobrze jest także trochę się modlić za ludzi, których spotykamy./

[21:09] JMJ: Czy Pana kontakt z JP II jest nadal żywy?
[21:10] Janusz_Poniewierski: Tak. Bardzo często JP2 towarzyszy mi w myślach. Ilekroć mam podjąć jakąś ważną decyzję, myślę, co On by zrobił na moim miejscu.
[21:10] Janusz_Poniewierski: Proszę, żeby mi pomógł./

[21:10] uleska: Czy łatwo było dostać się do prywatnej kaplicy jak Pan tam dostał się?
[21:11] Janusz_Poniewierski: W Watykanie mieszkają ludzie, którzy mają łatwy dostęp do Papieża.
[21:11] Janusz_Poniewierski: Trzeba było się do nich zwrócić i poprosić o pomoc.
[21:12] Janusz_Poniewierski: Mnie było może łatwiej, bo pracowałem w Watykanie i pochodziłem z Krakowa.
[21:12] Janusz_Poniewierski: Papież, jak pamiętam, zadawał mi wiele pytań o Kraków./

[21:12] grosz: czy fascynacja JP2 nie może czasem przesłonić Jezusa?
[21:12] Janusz_Poniewierski: Może, jeżeli jest niewłaściwa.
[21:13] Janusz_Poniewierski: Jeśli patrzymy na drugiego człowieka, także na przykład na Maryję, w Bogu, to nic nam nie grozi.
[21:13] Janusz_Poniewierski: Jeśli jest inaczej, możemy te dwie osoby sobie przeciwstawiać. No ale to już nie jest wiara, to bałwochwalstwo./

[21:13] John_Abruzzi: Mówi Pan o tym, że zastanawia się co On by zrobił na Pana miejscu. Słyszał Pan o takim czymś jak "What would Jesus do?"
[21:14] Janusz_Poniewierski: Święci są po to, żeby przybliżać nam Jezusa.
[21:14] Janusz_Poniewierski: Patrzę na świętego, staram się go naśladować, żeby iść do Jezusa.

[21:14] EwaM: Slyszałam w TV jak parę osób już mówiło, że spotkanie z Ojcem Świętym Janem Pawłem II to jak rentgen, że czuję się jak prześwietla człowieka swoja dobroci, miłości i ciepłem .Czy Pan tez doznał takiego uczucia?
[21:15] Janusz_Poniewierski: Wielokrotnie wydawało mi się, nawet w TV, że Papież ma rozświetloną twarz, że widać za nim Kogoś dużo większego.
[21:15] Janusz_Poniewierski: Tak, to taka wiara i taka dobroć promieniuje na innych.
[21:16] Janusz_Poniewierski: Kiedy nawet dziś jeszcze czytam o Papieżu, czuję zobowiązanie: muszę się zmieniać./

[21:16] Lars: Jakie to wrażenie, spotykając w sytuacjach mniej oficjalnych człowieka świętego ? Czy pana również onieśmielał JPII swoją osobowością? :))
[21:17] Janusz_Poniewierski: Owszem, onieśmielał, ale On był tak ciepły, że to moje onieśmielenie przełamywał.
[21:17] Janusz_Poniewierski: a jeśli chodzi o wrażenia, powiem tak: jakaż nadzieja!
[21:17] Janusz_Poniewierski: chłopak z Wadowic został świętym. To może i ja i Ty możemy spróbować./

[21:17] John_Abruzzi: Czy tą rozświetloną twarz widzi Pan także u obecnego Ojca Świętego?
[21:18] Janusz_Poniewierski: BXVI jest bardzo krótko Papieżem.
[21:18] Janusz_Poniewierski: Rozświetlona twarz u JPII nie zaczęła się od początku, od roku 1978.
[21:18] Janusz_Poniewierski: Ten Papież dojrzewał. Zakorzeniał się w Bogu.
[21:19] Janusz_Poniewierski: To działo się na naszych oczach.
[21:19] Janusz_Poniewierski: Dajmy czas BXVI, który jest wspaniałym, mądrym człowiekiem. On też dąży do świętości./

[21:19] grosz: na czym polegało to dojrzewanie ?
[21:19] Janusz_Poniewierski: To trudne pytanie.
[21:19] Janusz_Poniewierski: Przede wszystkim na intensywnej modlitwie.
[21:20] Janusz_Poniewierski: Ofiarowaniu świata i ludzkości Panu
Bogu.
[21:20] Janusz_Poniewierski: JP2 był mistykiem.