O powołaniu do świętości... modlitwie i życiu.

[23:08] Didymos: Iwa. Oczywiście, że nie wystarczy. Chyba że jest to oznaka rzeczywistego zwrócenia się do Boga
[23:11] iwa1: ja mam inne zdanie
[23:11] grosz: każdy ma po prostu swoje
[23:18] klim4: MaLa... ja ostatnio dowiedziałem się o czymś strasznym, jakieś dwa dni temu i nie mogę się pozbierać, a wiem, że muszę z tym żyć do końca...
[23:20] iwa1: a gdybym tak pomodliła się w tej intencji to mogłabym sprawdzić działanie modlitwy
[23:21] fr_giovanni: iwal, to pachnie magia!
[23:21] iwa1: i miałabym namacalny dowód
[23:21] Didymos: Iwa. Jak się modli człowiek z intencją sprawdzania Pana Boga to jest fałszywy
[23:21] fr_giovanni: módl się, ufaj, ale zawsze wierz w zanurzeniu: bądź WOLA TWOJA
[23:21] iwa1: Did, a mówiłeś, że trzeba z intencją
[23:22] grosz: fr... niełatwo to powiedzieć
[23:22] Didymos: ale nie z intencją sprawdzania
[23:23] fr_giovanni: czemu grosz?
[23:23] grosz: fr, bo do tego trzeba zaufania.
[23:23] fr_giovanni: to zacznij modlitwę o zaufanie
[23:23] grosz: fr, dobra rada :)
[23:23] fr_giovanni: małe kroczki
[23:24] fr_giovanni: zaczynam od tego co przede mną
[23:24] grosz: fr, ale żeby robić kroczki... jak niemowlak... to trzeba zaufania...
[23:24] fr_giovanni: to potraktuj to na samym począteczku jak ruch bezwarunkowy tego niemowlaka