Świadectwo życia

[14:43] Bezimienny: Ja nie mówię, że ma umrzeć z przepracowania... Ale jak wieczorem siedzi u siebie, to to dla mnie dobry sygnał... Albo jak spaceruje wieczorem po mieście... Odpoczywa, a ludzie mogą zagadnąć, pożartować itp.
[14:43] Bezimienny: W sakrament to ja wierzę
[14:44] Bezimienny: Ja na przykład mam w parafii gorliwych kapłanów. No może jeden trochę mniej się udziela. Ale wiem, jak też czasem bywa
[14:44] megi: czasami ludzie potrafią zagadać księdza na śmierć, widać to czasem na czacie
[14:44] Bezimienny: To też racja, megi
[14:45] Bezimienny: A kiedyś stałem do spowiedzi i taka babka się spowiadała. Było widać, że ten ksiądz był już jak na szpilkach, ale nie umiał jej przerwać
[14:45] megi: piszę tak, bo zawsze bronię człowieka przed człowiekiem, kimkolwiek by nie był
[14:45] Bezimienny: Dobrze robisz, megi :)
[14:46] cameleon: megi - obroń mnie przed przyjaciółmi, a z wrogami sobie sam poradzę:)
[14:46] cameleon: zbyt mało w nas wiary, potrzeba więcej zaufania i modlitwy - J 16,33:)
[14:46] Luiza: cameleon :) właśnie dzisiaj tak sobie myślałam, tą piękną myślą
[14:47] Luiza: ale nie jest tak źle
[14:47] cameleon: Luizo - znaczy dobrze też nie jest
[14:47] megi: wniosek: zmiany zawsze zaczynać od siebie :))
[14:48] Bezimienny: Mój wniosek jest taki, że nie zawsze trza wyciągać wnioski
[14:48] cameleon: Bezi - właśnie, bo mogą być fałszywe, niemniej jeśli chodzi o modlitwę, to zawsze jest potrzebna:)
[14:49] Bezimienny: No to wiem...
[14:50] megi: a ja się upieram przy swoim wniosku, spróbuj zmienić w sobie jedna zła cechę, a zrozumiesz na czym polega życie i drugi człowiek :))
[14:50] Bezimienny: A to, że trzeba przebudowę świata zaczynać od siebie, to też prawda... Ale mam jedno zastrzeżenie: nie odkładać przemiany świata do czasu, aż się będzie idealnym, bo to nigdy nie nastąpi ;)
[14:51] Luiza: no to, co dzisiaj zmienimy?
[14:51] cameleon: megi - masz w zupełności rację:)
[14:51] Bezimienny: Luiza. Dziś robimy dobrą atmosferę na czacie, aby rosły tu przyjaźń, zgoda, radość i pokój :)
[14:51] cameleon: Luizo - no właśnie... każdy ma swoje pole do działania:)
[14:52] Luiza: bezi :) ok
[14:52] Bezimienny: A jak urośnie tu, to ziarna ich może się trochę rozplenią na resztę naszego życia. A jak się rozplenią na resztę życia, to jak na czacie będzie źle, to znów tu się zasieją. I tak dalej :)
[14:53] cameleon: Bezi - dodałbym jeszcze, że można się kłócić, ale nie grzeszyć;)
[14:53] megi: można się modlić i być faryzeuszem na co dzień, sztuka nim nie być, zastosować modlitwę w życiu na co dzień, w codziennych faktach, z których ono się składa... żyć modlitwą
[14:54] megi: tzn. wybierać trudniej dla siebie, lżej dla innych
[14:54] cameleon: megi - albo modlić się życiem... to wielka sztuka i kiedyś była tu o tym mowa:)
[14:55] megi: znam kogoś, kto tak czyni, dodatkowo będąc chorym człowiekiem... to święty, którego w życiu spotkałam
[14:55] megi: cameleon: tak
[14:56] Bezimienny: Tak, to cecha świętych. Ja tam czasem się stawiam, jak mnie chcą wykorzystywać... I czasem chcę, żeby też było dobrze dla mnie, a nie tylko dla innych
[14:56] Luiza: znane słowa J.P.II: "Wymagajcie od siebie, choćby nikt od was nie wymagał"
[14:56] megi: Bezi, spróbuj to ocenić wg nauki Chrystusa
[14:57] megi: oczywiście w swoim sumieniu
[14:57] megi: i nie na czacie
[14:57] Bezimienny: Megi... Człowiek nie powinien też dawać się wykorzystywać
[14:58] megi: kochać...ale..:(
[14:58] megi: spróbuj o tym nie pamiętać, a zostaniesz świętym
[14:59] megi: gdy przyszłam na czat na tym polegała większość wniosków... tak... ale... :(
[15:00] megi: nie jesteś wykorzystywany wtedy, jeżeli to jest twoja indywidualna, własna decyzja, która wypływa z wiary
[15:01] megi: gdyby ktoś to robił, gdy nie wierzysz, nie rozumiesz... to owszem
[15:02] Bezimienny: Megi... Powiem tak
[15:03] Bezimienny: Kiedyś jeździłem na oazy. Księżom bardzo łatwo prosić, żebym zrezygnował ze swoich planów, a pojechał na jeszcze jeden turnus oazy. Zawsze się zgadzałem. Ale byłem poirytowany, jak okazywało się na miejscu, że wcale nie byłem potrzebny
[15:04] Bezimienny: Podobnie było z moim rozpoczęciem pracy w katechezie. Zrezygnowałem z dalszych studiów, bo proboszcz prosił. Rok później nie byłem już mu potrzebny,
[15:05] Bezimienny: Po prostu uważam, że czasem trzeba ludziom uzmysławiać, że jednak powinni się z drugim człowiekiem liczyć, a nie traktować go jak miotłę, którą się posprząta i odstawia do kąta
[15:05] megi: oj Bezi, Bezi
[15:05] Luiza: megi, a nie: oj proposzcz, proboszcz?
[15:06] megi: może to jedyna nauka pokory dla ciebie na tamten czas
[15:06] megi: wszystko ma sens
[15:06] megi: przynajmniej w moim życiu tak jest
[15:06] megi: gdybym ci opowiedziała to na pewno byś nie uwierzył
[15:07] Bezimienny: Megi. Kiedy los uczy mnie pokory, nic nie mówię. Ale jednak chciałbym być traktowany jak człowiek. Nie jak rzecz. To, o czym piszę działo się dawno temu, od tego czasu wiele się zmieniło. Ale tak było potem jeszcze co najmniej jeden raz
[15:09] megi: nie można być za bardzo skoncentrowanym na obronie siebie w życiu... gdy wierzę, to wiara broni mojej godności i mnie... nie trzeba się lękać
[15:10] megi: gdy wierzę prawdziwie, to jest we mnie obecny Chrystus... jak można wtedy bać się o siebie, gdy On jest?
[15:10] Luiza: czy to znaczy, że należy pozwalać skakać po sobie?
[15:11] megi: nie
[15:11] Luiza: czy należy wychowywać dzieci?
[15:11] Luiza: reagować na ich złe zachowanie?
[15:11] megi: ale trzeba potrafić znosić ciosy z godnością i dawać miłość; ktoś, kto krzywdzi sam cierpi albo nie myśli...
[15:12] Luiza: wg mnie czasami niezgoda na złe zachowanie dorosłych, jest wychowywaniem ich
[15:12] Luiza: to oznaka miłości wobec nich
[15:12] Luiza: i tu trzeba dużo miłości
[15:12] Luiza: do siebie i atakujących
[15:13] megi: Luiza, obserwujesz mnie na czacie... czy ja pozwalam się krzywdzić? nie
[15:13] Luiza: megi, ja mało Cię znam
[15:13] Luiza: ale czytam to, co piszesz
[15:13] Luiza: w tym jest dużo ducha
[15:13] Luiza: ale nie samym duchem żyje człowiek, wg mnie
[15:13] Luiza: potrzebne jest też życie z krwi i kości