Góry trzeba poczuć

Szlakami historii

Ksiądz Stojałowski to ciekawa postać – nie mieli wątpliwości przewodnicy i goście sesji. Podczas poprzedniej podobnej sesji zajmowali się sprawami regionalizmu. W planach przewodnicy mają m.in. oznaczenie w Bielsku-Białej ciekawych miejsc związanych z wydarzeniami z czasów I wojny światowej, bitwy nad Białką czy krótkiego okresu, gdy w budynku dzisiejszego LO nr IV miała swoją siedzibę Polska Rada Narodowa Księstwa Cieszyńskiego.

– Mamy plany opracowania kolejnych tematycznych wycieczek po Bielsku i okolicy. Będziemy proponować wyprawy szlakami różnych osób czy wydarzeń i liczymy, że zdobędziemy w ten sposób coraz szersze grono zwolenników poznawania tej najbliższej historii, którzy z czasem zaczną wybierać się coraz dalej i dalej. Na szczęście takich ludzi, którzy chcą poznawać kraj, wędrować po miastach i górach, przybywa – mówią przewodnicy.

Warto wędrować

Jerzy Jurczak, prezes bielskiego oddziału PTTK, strażak

– Nie tęsknię za masowym obleganiem gór przez turystów i za takimi kolejkami, jakie nieraz widać w Tatrach. Ale chciałbym, żeby ludzie byli świadomi, że warto wędrować po górach. Choćby po to, by zastanowić się nad swoim przemijaniem – bo góry były, są i będą. Nie tylko młodego turystę zainteresują coraz liczniejsze ścieżki edukacyjne, dzięki którym można lepiej poznać przyrodę – a przede wszystkim nauczyć się cieszyć małymi rzeczami. Zachwycać się wielkimi każdy potrafi. Bywam w górach często, ale i tak czuję potrzebę, żeby co jakiś czas wyskoczyć na samotną wędrówkę – tylko dla siebie. Popatrzeć na piękne widoki, posłuchać śpiewu ptaków i poczuć się prawdziwie wolnym – to można tylko w górach.

dr Grzegorz Wnętrzak, przewodnik PTTK, nauczyciel

– Staramy się być, nie tylko wiele wiedzieć, ale umieć też nawiązać kontakt z drugim człowiekiem. Prowadzić nie tylko gawędę, ale prawdziwy dialog. Warto go podjąć, bo dzięki temu wszyscy mamy szansę głębiej przeżyć każdą wyprawę. Sam interesuję się tradycją wiary w miejscach, do których docieram i to też jest wiedza przydatna w pracy przewodnika. Staram się nawet przy najbardziej napiętym programie wycieczki znaleźć czas na zaplanowanie niedzielnej Mszy św. dla chętnych – najlepiej w jakimś charakterystycznym dla danego terenu kościele. Oczywiście muszę jako przewodnik wcześniej wiedzieć więcej o tym miejscu i dokładnie zaplanować trasę. To wymaga przygotowań i pochłania sporo czasu spędzonego przy komputerze i książkach – ale warto!