Co mają ze sobą wspólnego włoskie koronki i angielski wiwern? Odpowiedź na to pytanie znajdziemy w zamku leżącym 35 km od centrum Warszawy.
Uhonorowanie UPA w ukraińskiej polityce historycznej nie powinno pozostać bez odpowiedzi ze strony państwa polskiego. Milcząc przyzwalamy na gloryfikację morderców z Wołynia.
To odpowiedź na papieskie wezwanie z posynodalnej adhortacji „Verbum Domini”, że słowo Boże jest niezbędne do tego, żeby Kościół żył i pełnił swoją misję.
Co kilka miesięcy przewija się przez media debata o „dobrym umieraniu” w klinikach eutanazji. Odpowiedzią na używane w tej debacie argumenty jest opieka paliatywna i hospicyjna.
Podczas rzezi na Wołyniu wielu Ukraińców ratowało Polaków. Dla nas to zapomniani bohaterowie, a kim są dla swoich współczesnych rodaków? Prostej odpowiedzi na to pytanie nie ma.
Ta droga nigdy się nie kończy. Dopóki żyjesz i dopóki będziesz miał odwagę szukać, ciągle coś cię może zaskoczyć. Odpowiedź „tak, Panie, otwieram przed Tobą drzwi serca” stwarza ogrom możliwości.
O tym nikt nie opowiedział. Są to domysły, pytania, na które nie ma odpowiedzi, parę zdjęć z „terenu” i przekonanie, że „łysa góra” przy parafialnym kościele musi kryć jakąś tajemnicę.
Człowiek jest pytaniem. Nieteoretycznym. W życiowych zmaganiach, w naszych wzlotach i upadkach w gruncie rzeczy zawsze pytamy o Boga. Jesteś Ty prawdą czy złudzeniem? Pomóż, powiedz coś… Jego odpowiedzią jest Jezus Chrystus.
Czy partia Alternatywa dla Niemiec to ożywcza zmiana na skostniałej scenie politycznej i dobra odpowiedź na bezradność Angeli Merkel wobec kryzysu imigranckiego, czy może złowrogie przebudzenie się niemieckiego nacjonalizmu?
Skąd pochodzi Całun? Jak powstał na nim obraz? Kim jest człowiek z całunu? Odpowiedzi na te i inne pytania zadawane w trakcie filmu wprowadzają nas w kontemplację Całunu, pozostającego nadal tajemnicą.