Pamiętaj, że proch ...

[21:00] ksiadz_na_czacie12: witam i pozdrawiam wszystkich Rozmówców
[21:00] ksiadz_na_czacie12: i rozpoczynamy
[21:00] wladek: gość w dom Bóg w dom
[21:01] ksiadz_na_czacie12: dziś już poważniej i postnie
[21:01] ksiadz_na_czacie12: Na początek wsłuchajmy się w refleksję poety – ks. Janusza St. Pasierba pt. : „Popielec”: Pamiętaj że proch popiół umarłej rośliny popiół z palmy zielonej popiół z chwały szumiącej że proch popiół z książki popiół z miasta popiół ze świata pamiętaj człowiecze popiół z ciała popiół z mózgu popiół z uśmiechu pamiętaj jeśliś uczniem Jezusa który przyniósł na ziemię ogień pamiętaj musisz się spalić.
[21:03] madzielenka: tzn. tu jest ze nas powinni spalić a nasze prochy dać do użytku Kościoła
[21:03] ksiadz_na_czacie12: spokojnie..
[21:03] ksiadz_na_czacie12: ale postnie
[21:04] Awa: popiół to resztka po spaleniu... ale to jednak cos ,,ni e wszystek umrę"
[21:04] Fraszka: co to znaczy, że Jezus przyniósł na ziemie ogień?
[21:04] ksiadz_na_czacie12: ogień miłości przyniósł
[21:04] Fraszka: żar uczuć?
[21:05] ksiadz_na_czacie12: „Prochem jesteś i w proch się obrócisz” (Rdz 3,19).
[21:05] ksiadz_na_czacie12: to nas dziś interesuje
[21:06] wladek: bez tego prochu nie byłoby nowego życia
[21:06] ksiadz_na_czacie12: Słowa te odnoszą się do całego człowieka, bowiem proch jest symbolem całego człowieka.
[21:06] Awa: czy to znaczy że nasze życie jest nic nie warte? marność nad marnościami?
[21:06] madzielenka: wiem że człowiek to ciało dusza
[21:06] ksiadz_na_czacie12: Awa: wprost przeciwnie
[21:06] madzielenka: i psychika
[21:06] bomba_w_trumnie: proch jest symbolem przemijania a nie człowieka
[21:07] jorgus12: człowiek to dusza, w ciele fizycznym
[21:07] ksiadz_na_czacie12: Proch jest bardzo irytującym znakiem. Przejmuje drżeniem, ponieważ przypomina o nieuniknionej śmierci, o kruchości człowieczeństwa. Nieraz chętnie chciałoby się zmienić jego sens. Jednak czy wymowa popiołu jest Ci aż tak daleka? Spójrz na swoje życie! Czy zawsze jest ono karnawałową sielanką?
[21:07] aniutek: nie zawsze
[21:08] aniutek: to zabawa
[21:08] wladek: czyli "pamiętaj, że umrzesz?"
[21:08] jorgus12: powiem więcej, zazwyczaj nie jest to sielanka, tylko trud
[21:08] Fraszka: ale proch wydaje się taki "nieodwołalny"...
[21:08] madzielenka: proch wiatr zawieje prochu nie ma tak i z człowiekiem jest i go nie ma
[21:08] Awa: przypomina raczej że w każdej chwili mogę stanąć przed Bogiem
[21:08] Awa: z pustymi rekami
[21:08] Fraszka: sielanka- wiadomo- nie trwa wiecznie - a od prochu nie ma ucieczki...
[21:08] bomba_w_trumnie: a właściwie czemu jest taka fraza z tym prochem, przecież ponoć jest piekło lub niebo po śmierci więc doi czego to się odnosi przecież nie do duszy ?
[21:08] Awa: że nie zdążę się nawrócić
[21:09] ksiadz_na_czacie12: Ziarnka prochu są podobne i symbolizują podatności na wszystko — proch jest przenoszony przez wiatr, deptany przez ludzi czy zwierzęta. Jest także symbolem zagubienia i braku pomysłu na życie - jest bowiem bezkształtny, jałowy, szary i kruchy.
[21:09] Lars: tak jak człowiek, który nie ma w sobie ducha
[21:09] Awa: ks. czyli wychodzi ,że marność jednak
[21:09] jorgus12: jałowy, szary i kruchy jak ziemskie życie człowieka
[21:09] madzielenka: czyli jak małe dziecko
[21:09] madzielenka: kruchy ,bezbronny
[21:10] ksiadz_na_czacie12: chodzi o pewną świadomość
[21:10] aniutek: podatny na wszystko
[21:10] madzielenka: czyli o tym prochu jako człowieku mowa ??
[21:10] ksiadz_na_czacie12: proch ją nam przypomina i wręcz uzmysławia
[21:10] jorgus12: jednak, oprócz ziemskiego życia, człowiek jest powołany do życia w Niebie
[21:10] madzielenka: eh.........ja poddaje się
[21:10] Fraszka: człowiek jest częścią Natury, musi do niej powrócić po krótkim czasie bycia Kimś
[21:10] bomba_w_trumnie: no i mówię o tym ze do czego to się odnosi jak My jesteśmy duszami bardziej niż ciałami
[21:11] Fraszka: powraca jako proch
[21:11] ksiadz_na_czacie12: madzielenka: post się dopiero zaczyna, nie rób więc sobie tak od razu falstartu
[21:11] madzielenka: ja już to zrobiłam
[21:12] jorgus12: post nie kończy się dzisiaj, ale często tak bywa, że człowiek, "niby wierzący" właśnie skończył post
[ [21:13] jorgus12: popiół , jest tylko symbolem rozpoczynającej się pokuty- postu
[21:13] Fraszka: jorguś ,skąd wiesz , kiedy człowiek jest "wierzący" , a kiedy "niby - wierzący'?
[21:13] Fraszka: jakie kryterium pozwala Ci to dostrzec?
[21:13] ksiadz_na_czacie12: jest nas sporo więcej niż tylko 3 osoby - zapraszam więc do rozmowy
[21:13] jorgus12: Tego nie wiem, ale tak bywa, to tylko obserwacja ludzi Fraszka
[21:13] wladek: aby powstało nowe życie, stare musi zamienić się w proch, umrzeć
[21:14] ksiadz_na_czacie12: władek: i to jest istota wchodzenia w post
[21:14] aniutek: nasza świadomość musi się odrodzić
[21:14] Awa: popiół ten dzisiejszy otrzymuje się ze spalenia palm wielkanocnych
[21:14] Awa: czyli śmierć związana jest ze zmartwychwstaniem z życiem?
[21:14] Lars: bomba - człowiek wyzwala się z ciała - musi umrzeć stary człowiek, by narodził się nowy
[21:15] bomba_w_trumnie: jeślibyśmy nie mieli duszy to ciało byłoby martwe
[21:15] aniutek: to taka przenośnia
[21:15] Lars: Aniu, to mówił Ap. Paweł - o śmierci starego człowieka
[21:15] jorgus12: teraz dziś musi umrzeć stary grzeszny człowiek, by mógł narodzić się nowy (Nawrócony)
[21:16] Fraszka: i tak się rodzi ten nowy człowiek po raz kolejny i kolejny....
[21:16] aniutek: a potem nie wie co ma ze sobą zrobić
[21:17] Awa: Lars ale post jest co roku
[21:17] Fraszka: w duchowości chyba jest - z tego wynika, co mówicie
[21:18] Lars: Awa- codziennie tez jemy, a oddychamy jeszcze częściej- co Cię dziwi ?
[21:18] Lars: Kohelet mówił, że wszystko powraca
[21:18] Awa: dlatego lars człowiek wciąż duchowo rodzi się i umiera
[21:18] Fraszka: to takie trochę pozorowanie działania, te kolejne próby "odrodzenia"
[21:18] Awa: jeśli się rozwija