„...abyście nie przyjmowali na próżno łaski Bożej” (2 Kor 6, 1-10)

[21:16] wojtek1818snk: chomik, dokładnie
[21:16] ksiadz_na_czacie11: a zatem na tym etapie doszliśmy do stwierdzenia, że łaska to zawsze wyciągnięta ręka Boga w naszym kierunku, a i łaska może mieć postać różną, nawet taką, która jest dla nas trudem i wezwaniem do ofiary
[21:17] chomik: Przy czym nie uważam, że to Bóg zsyła na mnie doły, one są konsekwencją tego, co miało miejsce wcześniej - złych wyborów, zranień, wygodnictwa etc.
[21:17] elka_: ale z drugiej strony prawdą jest, że gdy człowiekowi jest źle, to piękne i szczytne słowa nic mu nie dadzą - on musi wtedy doświadczyć obecności drugiego człowieka obok siebie...
[21:17] elka_: drugi człowiek musi być narzędziem Bożej łaski
[21:17] ataner155: modlę się codziennie - i nie w swoich intencjach (poniekąd tak, bo mnie to też dotyczy), chcę się do Niego zbliżyć - ksiądz, z którym chciałam rozmawiać - olał mnie - jestem sama z dziećmi - mąż ma focha, gdy nie tańczę z radości, gdy dzwoni
[21:17 pedziwiatr: nieraz potrzeba dużo czasu, że to, co się uznaje za zło lub brak obecności Boga rozpoznać jako Jego łaskę
[21:17] pedziwiatr: i w końcu rozpoznać, że Bóg wtedy był "bardziej" z nami
[21:17] ksiadz_na_czacie11: Elka, tak jak to napisałem:) jak dotyka nas coś trudnego, ciężkiego, to warto wtedy iść z tym do Krzyża Chrystusowego
[21:18] niewiadoma: jak trwoga to do Boga, ks??
[21:18] ksiadz_na_czacie11: Niewiadoma, nie o to chodzi:)
[21:18] niewiadoma: wiem, ja np. robię odwrotnie, jak źle mi, to odsuwam się od Niego
[21:18] elka_: a czemu nie cieszysz się, gdy on dzwoni?
[21:19] ataner155: jestem kobietą, a nie supermanem -żebym zawsze musiała radzić sobie sama
[21:19] ataner155: bo dzwoni 10 razy dziennie, wypytuje o wszystko - gdy karmię dziecko albo usypiam, chce, żebym to przerwała
[21:20] ksiadz_na_czacie11: jest takie opowiadanie o tym, jak człowiek zarzucał Panu Bogu, że go zostawił samego, bo widział tylko ślady pojedyncze, a Pan Bóg go wtedy właśnie niósł na rękach
[21:20] elka_: a może jak człowiek, któremu brakuje bliskiego człowieka?
[21:20] chomik: Ja to sobie myślę o sobie, że skoro ja często nie umiem być narzędziem Bożej łaski dla innych, to nie mogę tego od wszystkich innych wymagać. Wiem jak boli olanie, ale czasem myślę, że ludzie robią mi przykrość choćby dlatego, że się na zaś uprzedzam i oni to czują
[21:21] ksiadz_na_czacie11: no dobrze, a co daje nam łaska?
[21:21] elka_: łaska nas umacnia... podtrzymuje, zachęca, by dać ciut więcej nawet wtedy, gdy ma się już serdecznie dość...
[21:21] pedziwiatr: uzdalnia do dostrzegania czegoś więcej niż czubek własnego nosa
[21:22] niewiadoma: łaska daje mi pokój serca
[21:22] niewiadoma: czystość
[21:22] niewiadoma: no i radość :))
[21:22] Ines: łaska daje nam siłę i nadzieję w trudnych chwilach
[21:22] pedziwiatr: i choć na łaskę trzeba być otwartym, to otwiera na Boga i drugiego człowieka
[21:22] ksiadz_na_czacie11: św. Paweł kapitalnie spuentował to dalej, że "przez wszystko okazujemy się sługami Boga"
[21:22] ksiadz_na_czacie11: i chciałbym zatrzymać się chwilę nad tym
[21:22] ksiadz_na_czacie11: "przez wszystko"...
[21:23] ksiadz_na_czacie11: czyli?
[21:23] niewiadoma: czyn, słowo, myśl
[21:23] niewiadoma: zachowanie kontakt z innymi
[21:23] ksiadz_na_czacie11: ale też w każdych okolicznościach, to już trudniejsze
[21:24] elka_: i to bardzo
[21:24] ksiadz_na_czacie11: zobaczcie co tam pisze św. Paweł;)
[21:24] pedziwiatr: cokolwiek się robi, ma to być wskazywaniem Boga
[21:24] ksiadz_na_czacie11: np. "w uciskach, w prześladowaniach... poniżaniu"
[21:25] ksiadz_na_czacie11: przez takie okoliczności też mamy wciąż trwać, wierząc, że Bóg nas nie opuszcza
[21:25] niewiadoma: a czy ktoś tak potrafi?
[21:25] zjava: jak nie ma rodziny
[21:25] ksiadz_na_czacie11: a czy nie jest tak, że my zbyt często skupiamy się na wysiłku znoszenia tych trudności, zapominając, że Bóg jednak jest blisko?
[21:26] niewiadoma: niestety nie umiemy pokornie przyjmować cierpienia
[21:26] ksiadz_na_czacie11: Zjava, świętość to powołanie wspólne, niezależne od stanu
[21:27] zjava: nie chcę, żeby moje dzieci miały poniżaną i prześladowaną matkę
[21:27] ksiadz_na_czacie11: Niewiadoma, bardziej chodzi o to, żeby jednak widzieć, w cierpieniu może się pojawić to: "Boże mój Boże czemuś mnie opuścił", ale i to "w ręce Twoje Panie"
[21:27] ksiadz_na_czacie11: Zjava, jeśli nie chcesz, to już Twój wybór:)
[21:28] zjava: szkoda dzieci
[21:28] niewiadoma: tak może, a czy jest
[21:28] niewiadoma: chyba częściej jest, za jakie grzechy
[21:28] niewiadoma: za co mnie karzesz
[21:28] pedziwiatr: i to jest błąd, niewiadoma
[21:28] niewiadoma: struś, ja wiem
[21:28] wojtek1818snk: Pan Bóg poprzez cierpienia chce nam coś uświadomić
[21:28] wojtek1818snk: poprzez cierpienie tak naprawdę człowiek się umacnia
[21:28] ksiadz_na_czacie11: problem przyjmowania trudności to także problem braku uznania własnej grzeszności i możliwości kary
[21:29] pedziwiatr: bo raczej sobie trzeba przypomnieć przypowieść o zagubionej owcy :)
[21:29] elka_: tzn.? ks11
[21:29] wojtek1818snk: to prawda, że na początku nie jest łatwo
[21:29] wojtek1818snk: i zazwyczaj są pretensje
[21:29] wojtek1818snk: ale trzeba pamiętać, że Pan Bóg zawsze jest przy nas
[21:29] niewiadoma: ale jeśli np. ktoś umiera, nagle dotyka nas choroba, nie wierzymy już w nic, a w łaskę jakoś w szczególności
[21:29] ksiadz_na_czacie11: Elka, to znaczy, że czynimy Bogu zarzuty, podczas gdy tak na prawdę słusznie się nam należy
[21:30] wojtek1818snk: proszę ks11, ale czasami tak nie jest
[21:30] elka_: zgadzam się, że często ludzie winą za własne błędy obciążają Pana Boga, ale przecież nie zawsze
[21:31] elka_: czasem jak Hiob nie wiemy, czemu cierpimy
[21:31] zjava: cierpienie jest bezwarunkowe
[21:31] zagubiona9: cierpienie należy powierzyć Bogu
[21:31] zagubiona9: wtedy ono ma sens
[21:31] wojtek1818snk: ale w sumie
[21:32] wojtek1818snk: gdyby nasze życie
[21:32] wojtek1818snk: byłoby bez żadnych problemów
[21:32] wojtek1818snk: byłoby za łatwe