Kiedy tata nie chce dorosnąć

Bo różnie to w życiu bywa. A gdy jeszcze dodatkowo „przyplączą się” stereotypy, często jednych ojców postrzega się wyłącznie jako pracoholików, których nigdy nie ma w domu i absolutnie nie mają czasu dla rodziny (tacy mieliby by być przedstawiciele starszego pokolenia).

Drudzy natomiast (ci młodsi), to znowu tzw. wielkie dzieci. Infantylni. Nostalgiczni. Kupujący dla siebie zestawy klocków, czy samochodów, którymi sami bawili się w dzieciństwie, a teraz, twierdząc, że to przedmioty kolekcjonerskie, trzymają je pod kluczem i nie dają się nimi pobawić swoim dzieciom. Jak np. jeden bohaterów książki „Ty, krwawe dzieciństwo” Michele Mariego, który:

ma do swoich komiksów tak nabożny stosunek, że drży na myśl, że jego syn, który właśnie się rodzi, będzie brać je do ręki. Czuje, że musi je uratować i dobrze ukryć...

– pisała Justyna Sobolewska w tekście „Rozkosz i żarliwość”.   

Marjorie Blain Parker, autorka urokliwej, śliczne zilustrowanej książeczki dla dzieci „Kiedy tata nie chce dorosnąć”, widzi to jednak jeszcze inaczej. W jej komiksowym niemalże albumiku, bogato zilustrowanym przez R.W. Alley, spotykamy ojców, którzy nie należą do żadnej z wyżej wymienionych kategorii.

No, może czasem mignie tam w tle jakiś pracoholik, ale na pierwszym planie dominują jednak tatusiowie, którzy świata poza swoimi pociechami nie widzą. A więc potrafią bawić się z nimi całymi godzinami i to często właśnie oni są tymi, którzy te niesamowite zabawy dla swoich dzieci wymyślają.

Przede wszystkim mają jednak dla nich czas. I poświęcają im sporo uwagi (a nie siedzą np. tylko nieopodal, przeglądając media społecznościowe).

Dzieci w tej książeczce także raczej nie mają komórek. Grają za to w piłkę, ścigają się na rowerach lub uciekają przed goniącymi je gęsiami. Wszystko to oczywiście wspólnie z towarzyszącymi im ojcami.

Niby tak prosta, dziecięca książeczka, a ile w niej pomysłów, podpowiedzi i wzorów do naśladowania. I wszystko to opowiedziane i narysowane z humorem.

Fajna rzecz!