Księga wspomnień o Janie Pawle II

Poszedłeś Ojcze Święty do Naszego Ojca. Jesteś Świętym człowiekiem, tyle dobroci i Miłości. Powiedz, Ojcu Naszemu, że dziękuję Ci. Zryw, by pojść z Tobą, zryw, by żyć! To, że byłeś i Jesteś już jest Wielkim Cudem. Ojcze Wielki Janie Pawle. TOTUS TUUS to najpiękniejsze słowa, które kiedykolwiek ktoś mógł tu usłyszeć. Z Panem Bogiem, Ojcze Święty.

Choć JP II odszedł do Pana Boga to cały czas czuje jego obecnosc! Staram sie życ wg jego nauk i to mnie umacnia. Dziekuje Panu Bogu że mogłam życ w czasie pontyfikatu naszego Kochanego Papież! Jest mi wstyd, że doceniłam go dopiero po Jego śmierci!

Miałem to szczęśćie spotkać się z Nim twarzą w twarz... we wrześniu 2003 roku. Był wtedy bardzo cierpiący. Z widocznym wysiłkiem wysiadał z samochodu na Placu Św. Piotra... twarz miał skrzywioną od bólu. Kiedy podszedłem w czasie audiencji, spojrzałem przez chwilę w Jego oczy. On mnie swoim wzrokiem przenikał. Zobaczyłem w tych oczach cały ból świata i przypomniałem sobie Jego prośbę byśmy go nie opuszczali. I zrobiło mi się wstyd... Drugi Chrystus dźwiga na sobie brzemię świata - także moje - a ja...? Zobaczyłem człowieka, na którego twarzy wyczytać można było pawłowe "żyję ja, już nie ja, lecz żyje we mnie Chrystus". I zrobiło mi się jeszcze bardziej wstyd... Zobaczyłem Świętego z bliska...

Gdy JP II żył nie potrafiłam go docenić. Ale teraz gdy nie żyje strasznie to przeżywam i czuje, że mi go brak. Ciągle nasuwaja mi sie jego słowa"NIE LĘKAJCIE SIE", "WYPŁYŃ NA GŁĘBIE"oraz "TOTUS TOOS".

Moje wspomnienia To wdziecznos ze młodosc i dziecinstwo przypadły na Jego wielki Pontyfikat ponadto spieszac na kanonizacje sw Kingi do Starego sazca przejezdzał prze moje ukochane miasto- Limanowa był dwukrotnym koronatorem Limanowskiej Piety- pierwszy raz 1966 jako kardynał metropolita krakowski drugi raz w 1983 na Krakowskich Błoniach podczas Mszy sw rok temu o tej porze byłam strasznie chora tak było mi Jego zal teraz ból minał bo według słow Horacego Non omnis Moriar- pozostały słowa czyny i Modlitwa oraz wstawiennictwo z Nieba czekam na Jego Kanonizacje- dla mnie Juz swiety

TAK TĘSKNIĘ ZA OJCEM ŚWIĘTYM...KIEDY ODSZEDŁ, ZAWALIŁ SIĘ MÓJ CAŁY ŚWIAT. TAK SIĘ ZŁOŻYŁO, ŻE W TYM SAMYM CZASIE ROZPADŁO SIĘ MOJE MAŁŻEŃSTWO. TEN ROK, TO DLA MNIE ROK SZCZEGÓLNEJ MODLITWY ZA JANA PAWŁA II, DO NIEGO. NIE MA JUŻ OJCA ŚWIĘTEGO, TAK, JAK NIE MA MOJEJ RODZINY. TAK MI SMUTNO - BO TA ROCZNICA JEST DLA MNIE SZCZEGÓLNIE BOLESNA. OJCZE ŚWIĘTY, POMÓŻ MI...

Zapraszam do obejrzenia impresji! http://video.google.com/videoplay?docid=-5994649208150432175

Ceniłem jego postawę - dużo pokoju wnosił, ale kultu jego osoby nie rozumiem, ludzie czcili Hitlera, Stalina, teraz Papieża - a o Bogu zapominają. Mateusza 23:9 Nikogo też na ziemi nie nazywajcie waszym ojcem; jeden bowiem jest Ojciec wasz, Ten w niebie. I to mówiłem ja były katolik - aktualnie chrześcijanin

Byłam w Watykanie w 1991r. Miałam tę ogromną radość i szczęście, żę spotkalam OJCA ŚWIĘTEGO 3 razy. Udalo mi się GO dotknąć i krzyknąć: Suchedniów pozdrawia. Do końca życia nie zapomnę tych Pięknych Niebieskich oczu.To były Oczy Miłości i Dobra skierowane przez sekundę na mnie -dziękuję Ci OJCZE. Postaram się pamiętać nie tylko teraz, a Ty mi dopomożesz. JESTEŚ, BYŁEŚ I BĘDZIESZ

Dziękuję Bogu, że pozwolił żyć mi w czasie całego bogatego pontyfikatu Jana Pawła II. To ogromny dar od Boga. Zdaję sobie również sprawę z tego, że cały pontyfikat Ojca Św. zobowiązuję nas Polaków do właściwej odpowiedzi na Jego wielkie dzieła, że Bóg przez Takiego Świętego Człowieka do czegoś nas powołuje, czeka na konkretną odpowiedż. Boli mnie , kiedy czytam wypowiedzi niektórych internautów, tyle w nich nienawiści wobec Wielkiego Polaka, Wielkiego Człowieka, Wielkiego Świętego. Skąd w tych ludziach tyle nienawiści?