Mimiczna makabreska w Teatrze na Woli

Pierwsza, "Śmierć markiza de Sade", przedstawia postać starego lalkarza. Przygotowując się do śmierci, odbywa on ostatni taniec ze swoją ulubioną lalką. Następnie po bohatera przybywa Śmierć i prowadzi go przez Purgatorium, gdzie musi się on oczyścić z siedmiu grzechów głównych. W końcu oboje docierają nad Styks.

"+Śmierć markiza de Sade+ ukazuje miłość w stanie rozkładu oraz - posługując się poetyką snu i fantazji - różne wizje śmierci", powiedziała Mirenka Cechova w wywiadzie dla scenarzystki Susan Galbraith.

W drugim spektaklu, "Dante: Światło w Ciemności", bohater kontynuuje swą podróż. Wypełniają ją wspomnienia dotyczące namiętnej i grzesznej miłości z kobietą. Estetyka przedstawienia jest silnie inspirowana "Boską komedią" Dantego, niemieckim malarstwem ekspresjonistycznym oraz surrealistycznymi filmami czeskiego reżysera - Jana Svankmajera. "Na końcu trylogii bohater odnajduje spokój - dzięki ironii godzi się ze swym losem," - powiedziała PAP Cechova.

"Ze swymi dwoma wspaniałymi, nieograniczenie elastycznymi ciałami - zginającymi się i prostującymi niczym kauczuk - dwoje aktorów stworzyło przejmującą dreszczem fantasmagorię. Scena stała się tajemniczym obszarem z nikłymi echami rzeczywistości" - napisała o nowych spektaklach Tantehorse Sarah Kaufman z "The Washington Post".

Mirenka Cechova oraz Radim Vizvary poznali się na studiach. Zaczęli razem wykonywać tradycyjną pantomimę opartą na stylu mistrzów - Jacquesa Lecoqa, tienne'a Decroux oraz Marcela Marceau. Z czasem rozwinęli własny styl, który nazwali cielesną pantomimą (physical mime). Jest to połączenie estetyki surrealizmu, minimalizmu, dekadencji, również japońskiego tańca butoh. Ten ostatni ignoruje tradycyjne, techniczne podejście do tańca. Jego twórca, Tatsumi Hijikata, inspirował się dziełami takich pisarzy jak Lautreamont, Artaud czy Genet. Nazwą butoh posłużył się całkiem przewrotnie. Pierwotnie oznaczała ona bowiem europejski taniec towarzyski. "Butoh rozpoznaje się dzięki energii, precyzyjnie artykułowanym ruchom. Wykonawca przemierza mroczne obszary własnej podświadomości" - tłumaczyła PAP Cechova.

Członkowie Tantehorse przygotowali na początku jednoosobowe dzieła; Vizvary "Lorcę: Miłość na próżno", Cechova "Salome" oraz "On/Ona jest Nancy Joe". Pomagali sobie, doradzali, ale prace pozostały bardzo osobiste i niezależne. Spektakl "On/Ona jest Nancy Joe" zdobył główną nagrodę "The Washington Post" w kategorii Najlepszy Współczesny Taniec.

Po indywidualnych spektaklach Radim oraz Mirenka stworzyli razem "Mroczną Trylogię". "Jest to intensywna i dogłębna eksploracja wszystkich rodzajów miłości i uważam, że ostatecznie mówi coś o ludzkiej duszy z całą jej kruchością", tłumaczyła Cechova w wywiadzie udzielonym Susan Galbraith.

Na muzykę "Mrocznej trylogii" składają się m.in. kompozycje Bacha, ptasie nawoływania, śpiewy chóralne, jak również pulsująca elektronika. Niecodzienne zestawienie przygotowuje dj i producent Matous Maf Hekela, wiedząc, jak ogromne znaczenie ma dla Mirenki Cechovej muzyka. Sama aktorka umie grać na pianinie oraz klarnecie. Od dziecka otaczali ją profesjonalni muzycy - jej ojciec gra na organach, a siostra jest wiolonczelistką. Poza tym Miřenka odbyła trening baletu, dzięki któremu przekonała się jak ruch oraz muzyka kooperują ze sobą.

Równie istotne dla przedstawień, które zaprezentuje w Warszawie Tantehorse, będzie oświetlenie. Przygotowuje je Martin Spetlik, inspirując się metodą charioscuro. Jest to technika silnych kontrastów światłocieniowych, stosowana w malarstwie od czasów renesansu, znana również z fotografii oraz kinematografii ("Gabinet doktora Caligari", "Nosferatu").

O pozostałych spektaklach festiwalu można przeczytać na stronie festiwalu: www.mime.pl. Poza przedstawieniami, w dniach 24-30 sierpnia odbędą się warsztaty pantomimy.

Międzynarodowy Festiwal Sztuki Mimu odbędzie się w Warszawie w dniach 23 - 31 sierpnia. Jest to cieszący się dużą renomą przegląd teatrów pantomimy z całego świata, który stał się popularną imprezą teatralną przyciągającą wielbicieli tej sztuki z kraju i zagranicy. Wszystkie spektakle odbywają się w teatrze Scena Na Woli.