wiara.pl

spotkania

Wiara:
- Kościół
- Liturgia
- Biblia
- Papież
- Ekumenizm
- Religie
Do czytania:
- Info
- Prasa
- Kultura
- Nauka
- Gość Niedzielny
- Mały Gość
Dla ludzi:
- Rodzina
- Forum
- Czat
- Blog
- Zapytaj
- Spotkania
Usługi:

Czyściec: Świadectwo Biblii

Czy w Biblii jest mowa o czyśćcu? Uzasadnienie biblijne doktryny.

Ostatni tekst, jaki powinniśmy rozważyć, sytuuje się w perspektywie Sądu Ostatecznego. Jednak jego waga polega na tym, że doskonale nadaje się, by wskazać także proces oczyszczenia po indywidualnej śmierci. Właśnie dlatego Ojcowie Kościoła chętnie się do niego odwołują: „Według danej mi łaski Bożej, jako roztropny budowniczy, położyłem fundament, ktoś inny zaś wznosi budynek. Niech każdy jednak baczy na to, jak buduje. Fundamentu bowiem nikt nie może położyć innego, jak ten, który jest położony, a którym jest Jezus Chrystus. I tak jak ktoś na tym fundamencie buduje: ze złota, ze srebra, z drogich kamieni, z drzewa, z trawy lub ze słomy, tak też jawne się stanie dzieło każdego: odsłoni je dzień [Pański]; okaże się bowiem w ogniu, który je wypróbuje, jakie jest. Ten, którego dzieło wzniesione na fundamencie przetrwa, otrzyma zapłatę; ten zaś, którego dzieło spłonie, poniesie szkodę: sam wprawdzie ocaleje, lecz tak jakby przez ogień"^[6].

Czytaj dalej: Tradycja Kościoła oraz Co mówi Magisterium?

[1] 2 Mch 12,32-45. Obie księgi Machabejskie zaliczane są do deuterokanonicznych (dla protestantów są apokryfami). Przez Kościół katolicki uważane są za natchnione, tak samo jak pozostałe księgi wchodzące w kanon Pisma Świętego. Lista tego kanonu została ustanowiona na długo przed reformacją protestancką, bo sięga czasów świętego Augustyna. Potwierdził ją Sobór Trydencki. Grecy przychylili się do zdania biskupów Kościoła zachodniego i na Soborze in Trullo (692) zaakceptowali ów kanon ksiąg, niczego z niego nie usuwając.
[2] 2 Mch 12,40-45
[3] Mt 12,32
[4] 1 Kor 15,29
[5] Jacques Le Goff uważa, że ten chrzest nie był chrztem chrześcijańskim, ale tym, jaki otrzymywali greccy prozelici, którzy nawracali się na judaizm (La Naissance du Purgatoire, s. 70). Święty Jan Chryzostom w swojej Homilii 40 wspomina o tej praktyce u heretyków - marcjonitów: kiedy katechumen umierał przed swoim chrztem, inny, żyjący chował się pod łóżkiem, na którym spoczywał zmarły. Pytano więc zmarłego, czy pragnie chrztu, i schowany pod łóżkiem odpowiadał za niego; w te sposób chrzczono go w miejsce zmarłego... U Lutra chrzczono „na zmarłych", to znaczy na cmentarzach, by dać świadectwo swojej wiary w zmartwychwstanie (patrz Christophe Senft, La Première Épître de saint Paul aux Corinthiens, Labor et Fides, 1990, s. 201-202).
[6] 1 Kor 3,10-15

«« | « | 1 | 2 | » | »»